Zorgboerderij Equi-librium is één van de lokale helden van de gemeente Zoersel
ZOERSEL – Gisteren zette de gemeente Zoersel haar lokale helden in de bloemetjes. Katrien Schryvers (CD&V), schepen van sociale zaken en welzijn: ‘De vrijwilligers van de Netzak, van onze derde wereldorganisaties, zorgboerderij Sanatur en zorgboerderij Equi-librium zetten zich elke dag in voor de samenleving en verdienen dus terecht de titel van held.’
Wij gingen vandaag een kijkje nemen bij Equi-librium. Tinne Verstappen (links op de foto) en Karen Vermuyten (rechts op de foto) zijn de bezielsters van de zorgboerderij. Met hun boerderij streven ze ernaar om warme, professionele zorg te leveren met de inzet van paarden. Ze bieden een aangepaste dagbesteding aan voor kinderen en volwassenen met een kwetsbaarheid, die tijdelijk of permanent niet naar school of werk kunnen gaan.
Tinne: ‘Equi-librium is veertien jaar geleden door mijn moeder, Karen Vermuyten, en An Kloeck opgestart. An is er een paar jaar tussenuit en ik ben er nu zeven jaar bij. De basis van Equi-librium is individuele therapie (psycho-sociale begeleiding) geven alsof je naar de psycholoog zou gaan. Je kan hier terecht met ADHD, autisme, depressie,… met het paard als co-therapeut. De focus ligt niet op het spreken maar op het ervaren. Op vrijdag hebben we de zorgboerderij, waarvoor we als lokale held werden verkozen. Tijdens de schoolvakanties organiseren we paardenkampen met maar tien deelnemers en veel begeleiding: één begeleider voor twee à drie kinderen. Daarbij richten we ons op inclusie: iedereen mag erbij.’
Karen: ‘De meeste mensen belandden hier via mond-mond-reclame en contacteren ons vooral via de website. Er worden ook mensen doorverwezen door psychologen en psychiaters, minder door huisartsen. Vaak komt men naar ons wanneer men merkt dat de ‘gewone’ therapie niet vlot verloopt. Wij hebben tien paarden waarvan er vijf voor therapie worden ingezet. Andere paarden worden gebruikt als springpaarden of zijn nog te jong. Tinne ziet per week tien mensen en ik een zestal. Bij een individuele therapie komen ze gemiddeld om de twee weken. Na een aantal sessies wordt dat vaak teruggebracht naar één keer om de maand.’
‘Om te weten of onze aanpak resultaat had hebben wij studenten van de Thomas Moore Hogeschool in Antwerpen ingeschakeld. Zij hebben interviews afgenomen van tien cliënten, ouder dan twintig jaar. Ze hadden een vragensessie aan het begin van de behandeling en één aan het einde en na een jaar hebben we de resultaten bekeken. 70 procent van de cliënten had vooruitgang gemaakt. ’
Tinne: ‘Kinderen met autisme kunnen heel erg gebaat zijn van de therapie met paarden. Hier moeten ze niet stil zitten. Terwijl we het paard gaan halen kunnen we bijvoorbeeld vragen hoe de week was. Dat voelt helemaal anders. Ze doen een ervaring op. Ze voelen dat in hun lichaam en het is de bedoeling dat ze die ervaring meenemen naar het dagelijks leven. Dat geldt ook voor kinderen die gepest worden of die faalangst hebben. De kinderen leren de paarden te begeleiden en wanneer ze opnieuw nare ervaringen hebben kunnen ze daarnaar terug grijpen. Ze beseffen dat ze het kunnen, dat ze een paard onder bedwang kunnen houden en vandaar ook zichzelf. Deze benadering is veel sterker om naar terug te grijpen dan bij een gewone psycholoog.’ Info: www.equi-librium.be
Edwin MARIËN
