Zelfs een gebroken schoen kan Wout Van Aert niet afremmen
BAAL – Eindelijk spanning in een cross met Wout Van Aert maar dat kwam niet omdat de tegenstanders het nu plots een stuk beter deden dan de voorbije dagen en weken. Een gebroken schoen was de oorzaak. Die schoenwissel duurde 25 seconden waardoor Van Aert met een achterstand van negentien seconden op Pidcock opnieuw het veld in dook. Iserbyt reed tussen beiden in; op twaalf seconden. Maar het mocht niet baten: Van Aert zet het nieuwe jaar in op de manier waarop hij het oude verliet: met een zege. De zevende op rij.
Het crossseizoen beleeft zijn hoogtepunt, net als de C02-trofee. Daarin had Toon Aerts een voorsprong te verdedigen op Eli Iserbyt maar Aerts had zijn dagje niet. In de eerste ronde van de GP Sven Nys in Baal gingen Iserbyt, Pidcock, Van Aert en Aerts aan de haal, wetende dat er bij de eerste doortocht aan de aankomstlijn bonificatieseconden werden uitgedeeld. Aerts won de sprint. Tijdens die eerste ronde was Van Kessel zwaar ten val gekomen maar gelukkig kwam hij er zelf – integenstelling tot zijn helm – heelhuids vanaf.
In ronde twee was het de beurt aan Toon Aerts om kennis te maken met een balustrade. ‘Ik raakte het ding met mijn elleboog maar ik geef toe dat ik vandaag niet goed reed. Ik vond de ideale lijn niet. Ik maakte veel fouten en dat kostte tijd. Daardoor kon Eli in het algemeen klassement 40 seconden goed maken. Ik ben blij dat ik in Loenhout wat heb kunnen uitlopen op hem want ik wist op voorhand dat het hier vandaag niet makkelijk zou gaan.’ Halfweg koers reden Van Aert, Pidcock en Iserbyt voorin. Het duo Aerts-Van Thourenhout volgde op 21 seconden. Maar lang duurde het niet vooraleer Van Aert ervandoor ging. Pidcock klampte aan en kon van een val van de Belgische kampioen gebruik maken om de leiding over te nemen. Bij die tuimelperte had Van Aert zijn schoen gebroken. ‘De crash was mijn eigen fout. Ik schoof met mijn twee wielen weg. Daarbij brak de buitenkant van mijn schoen af. Ik wou niet meteen een signaal geven bij de doorkomst aan de aankomstlijn want Pidcock zou zeker van de gelegenheid gebruik hebben gemaakt om te demarreren. Knap werk toch van mijn mecaniciens die in de materiaalpost het euvel in geen tijd oplosten.’
Even was er wat spanning in de wedstrijd maar vrij vlug werd duidelijk dat Van Aert in geen tijd de scheve situatie zou rechtzetten. Zij aan zij begon Van Aert en Pidcock aan de slotronde maar uiteindelijk liep Van Aert nog tien seconden uit. Pidcock werd tweede. Iserbyt derde op 29 seconden, Aerts vierde op 1’16”. Van Aert: ‘Toen ik moest achtervolgen op Pidcock wist ik dat ik wat van mijn achterstand zou kunnen goedmaken aan de achterkant van het parcours. Daar lagen een paar stroken waar ik tijd kon terugnemen. Jammer dat mijn eerste poging geen stand hield al was het toen nog vroeg in de wedstrijd. Pidcock is niet de eerste de beste en ik wist dat ik op de klim iets moest proberen. In de loopstroken was ik sowieso de betere. Dit was één van de zwaarste crossen uit mijn carrière. Het wordt nu voor de zoveelste maal zaak om goed te recupereren en toe te werken naar morgen. Dan start ik in de Wereldbekerwedstrijd in Hulst. Het is nog maar de tweede maal dat ik daar aantreed. De vorige keer was al vijf jaar geleden. Het is leuk om daar terug te zijn.’ En, al vooruitblikkend op het wegseizoen; welke wedstrijd zou hij het liefst winnen? ‘De Ronde van Vlaanderen of Parijs-Roubaix’. En als hij moet kiezen tussen de Ronde en het WK ‘Geef me dan het WK maar.’ Bij de vrouwen won Lucinda Brand voor de herboren Ceylin Alvarado. Cant werd zesde. Bij de beloften was Thibau Nys de beste op zijn ‘Balenberg’.
Edwin MARIËN
