Wout Van Aert pakt veel vlotter dan verwacht zijn derde nationale tijdrittitel
HERZELE – Het moest hét ultieme tijdritduel worden tussen de twee grote Belgische tenoren in een totaal verzopen Herzele. Maar net de regen zorgde er voor dat het one-man-show werd van Wout Van Aert. Remco Evenepoel schoof immers na drie kilometer al in de gracht. Voor hem was zelfs geen plaats op het podium weggelegd. Alec Segaert werd tweede op 50 seconden, Rune Herregodts derde op 1’06”. Er verschenen slechts twee Antwerpenaren aan de start. Van Aert en Jimmy Janssens uit Herenthout, die mooi tiende eindigde op 3’11”.
De deelnemers moesten een ronde van 20,8 kilometer twee keer afleggen op een vlak maar technisch parcours. Jimmy Janssens, die als vijfde van start was gegaan, leek even in de hot seat post te mogen vatten maar hij reed twee seconden trager dan Sander De Pestel, die als allereerste de weg werd opgestuurd.
Door de val van Evenepoel realiseerde Van Aert bij het eerste tussenpunt – na 10,7 kilometer, de beste tijd. Hij reed toen al 58 seconden sneller dan Evenepoel en deed elf seconden beter dan de nummer twee op dat moment, Alec Segaert. Halfweg koers waren de verschillen nagenoeg hetzelfde maar bij het derde tussenpunt – met 10,1 kilometer voor de boeg, was duidelijk dat Van Aert zijn derde nationale tijdrittitel zou binnenrijven. Evenepoel eindigde op 1’22”.
Van Aert: ‘Voor de start had ik al het nodige vertrouwen. Het was mijn bedoeling om niet al teveel risico’s te nemen, maar een goed tempo te onderhouden in de bochten. Ik kon nog wat aan snelheid winnen tijdens de tweede ronde. Ik heb mijn tactisch plannetje bijna perfect uitgevoerd. Ik was helemaal niet op de hoogte van de val van Remco. Pas tijdens de tweede ronde heeft mijn sportdirecteur me gezegd dat hij van fiets had moeten wisselen en dat hij op een minuut van mij volgde. Het was gewoon zaak om geconcentreerd te blijven.’
‘Ik heb deze trui meer dan een jaar niet gedragen dus ik ben blij dat ik ze nog eens mag aandoen. Het is mijn derde titel in een nationale chronorit. De eerste was een verrassing toen ik Remco, Lampaert en Campenaerts klopte. De twee andere keren startte ik telkens als favoriet dus was het niet echt een verrassing. Dit is mijn negende nationale titel als eliterenner. Niet slecht toch?’
‘In 2020 lukte ik de dubbel tijdrit-weg, maar een Belgisch kampioenschap blijft een aparte wedstrijd. Het is voor de eerste keer dat ik geen favoriet ben. Er komen sterke blokken aan de start terwijl wij het amper met zijn vieren moeten doen. Gelukkig zijn het vier sterke renners. Verder zijn sprinters als Philipsen en Merlier grotere favorieten omdat ze veel meer ploegmaats bij zich hebben. Vandaag winnen heeft me goed gedaan want Harelbeke was al heel lang geleden. Te lang.’
‘Ik voelde me vandaag beter dan tijdens de tijdritten van vorige week in Zwitserland. Ik had een paar dagen rust nodig om een stap vooruit te zetten. We hebben met de ploeg geprobeerd om top te zijn eens de Tour in zicht kwam en dat lijkt te lukken maar het is telkens een zoektocht.’
‘Persoonlijk had ik gehoopt om in Zwitserland al iets beter te zijn maar daarvoor had ik toch net iets te weinig rust genomen. Deze week heb ik het wel kalm aan gedaan en de resultaten zijn er. Deze titel is in ieder geval goed voor het vertrouwen.’
Edwin MARIËN
