Wout Van Aert degradeert de rest van het peloton tot toeschouwers in Boom
BOOM – Vergeet wat er de voorbije weken is gebeurd in veldritland. Noteer de twaalf overwinningen van Eli Iserbyt. Maar besef ook: vandaag is het crossseizoen pas echt begonnen. Met een demonstratie van Wout Van Aert, ontwaakt uit zijn winterslaap. Al de anderen werden gedegradeerd tot toeschouwer. ‘Slecht voor de veldritsport’, zei iemand. Misschien wel maar ook beloftevol want wees maar zeker dat ene Matthieu van de Poel vandaag aandachtig heeft toegekeken. Binnenkort kunnen we weer uitkijken naar duels op het scherp van de snee.
Vijfde, of daaromtrent. Dat was de pronostiek die de meeste waarnemers en kenners op voorhand maakten met betrekking tot de prestatie van Van Aert in De Schorre in Boom. Maar, ook al zegt hij zelf van niet,dit huzarenstukje werd tot in de puntjes voorbereid. Daar liet hij de uitreiking van de Gouden Fiets met alle plezier voor links liggen. ‘Een wedstrijd is toch veel belangrijker dan zo’n gala’, zei hij vooraf. Van een verkoudheid was in de verste verte geen sprake (meer).
Van Aert moest starten vanop de derde rij. Na amper 30 seconden had hij heel het peloton, op vier man na, al voorbijgestoken. Eén ronde duldde hij de andere renners aan zijn zij. Toen ging hij er als een bezetene vandoor: op de kasseien en tijdens een modderige klim liet hij zijn concurrenten in de steek. Alleen Toon Aerts kon aanklampen, maar de man uit Rijkevorsel kwam vlug ten val. De solorit van de Belgische kampioen kon beginnen: na twee ronden had hij vijf seconden voorsprong en hij zou wellicht met een boni van twee minuten hebben gewonnen, indien hij niet zelf gevallen was. Nu finishte Toon Aerts als tweede op 1’40” en Lars van er Haar als derde. Tom Pidcock, ook aan zijn eerste veldrit van het seizoen toe, werd zevende.
Vorig jaar won Van Aert ‘pas’ na zijn vierde deelname. Dit keer was het meteen prijs. ‘Vanmorgen was ik een beetje zenuwachtig. Ik had dit niet verwacht ook al was het een parcours met veel loopstroken. Dat ik nu beter aan mijn seizoen ben begonnen dan de vorige twee jaar is niet toevallig. In 2019 kwam ik uit blessure, en vorig seizoen begon ik er te vlug aan. Ik had dit niet gepland, zeker niet omdat ik moest starten vanop de derde rij.’
‘Vanaf de tweede ronde heb ik het tempo opgevoerd. Toen Toon ten val kwam had ik meteen een comfortabele voorsprong en kon ik zelf mijn snelheid kiezen. Op het einde kwam ik dan nog ten val. Ik durf mijn whatsapp-berichten straks niet te bekijken. Vanmorgen hadden mijn ploegmaats een filmpje doorgestuurd met allemaal tuimelpertes. Die van daarnet zal er ondertussen wel aan toegevoegd zijn.’
Morgen geen Scheldecross in Antwerpen, dus wordt de volgende opdracht van Van Aert de Wereldbekerwedstrijd van aanstaande zondag in het Italiaanse Val di Sole. ‘Ik kijk er een beetje met een klein hartje naar uit. Het is al heel lang geleden dat ik op sneeuw en ijs heb gereden. Als jeugdrenner lag zo’n ondergrond me niet. Ben eens benieuwd hoe het nu zit. Ik ben blij dat we vandaag weer voor publiek konden rijden. Even vreesde ik ervoor en je merkt dat een boel mensen nog thuis blijft maar als iedereen zijn verstand gebruikt en de maatregelen naleeft dan komen we er wel.’ Bij de vrouwen won Lucinda Brand alweer voor Inge van der Heijden en Denise Betsema. Sanne Cant werd achtste.
Edwin MARIËN
