Wilm Vermeir uit Meerhout verrast met winst in World Cup Mechelen
MECHELEN – Met vijf waren ze, drie Belgen en twee Duitsers. Zij kwamen als enige foutloos uit de eerste ronde van de Wereldbekermanche in Mechelen. De parcoursbouwers onder leiding van Eddy Geysemans hadden alweer een uitdagend parcours uitgewerkt voor het uitgebreide deelnemersveld van wereldklasse.
De Duitser Hans-Dieter Dreher en zijn in Mechelen wonende landgenoot Daniel Deusser streden met onze landgenoten Pieter Devos, Gilles Thomas en Wilm Vermeir voor de overwinning.
Het was Dreher die met zijn Holsteinerhengst Cous Cous en een tijd van 35.19 de toon zette. Pieter Devos en Mom’s Toupie de la Roque mocht als tweede in de ring. Ook hij bleef foutloos maar met een zwakkere tijd: 36.1. Publiekslieveling Gilles Thomas had pech toen zijn paard Calleryama op de laatste sprong de bocht miste. Daniel Deusser reed met Scuderia een perfecte rit maar moest tevreden zijn met 35.39. Alle hoop op een Belgische zege rustte op de schouders van Wilm Vermeir. Nooit was het zo stil in de Nekkerhal toen het publiek de tijd in de gaten kreeg. Vermeir kwam, zag en overwon. Het was van 2011 geleden dat een landgenoot – toen was het Gregory Wathelet – de Wereldbekerwedstrijd in Mechelen nog had gewonnen.
Uiteraard was de 44-jarige man uit Meerhout superblij: ‘Dit is echt ongelooflijk. Wat een overwinning. Dit paard, onze IQ – een veertienjarige ruin – is echt geweldig. Hij is een familiepaard, we doen hem nooit weg. Het is geen gemakkelijk paard maar ik ken hem al zo lang. Hij kwam bij ons als veulen. Mijn broer reed zes jaar met hem en acht jaar geleden nam ik het van hem over. De laatste wedstrijden stond hij zeer scherp maar hij miste ritme na een periode van rust. Dat ritme zat er vandaag duidelijk wel in. Ik ben ongelooflijk trots.’
Vermeir staat met IQ 32ste op de Worldranking. Een bewijs dat hij er een perfect seizoen heeft opzitten. Toch blijft hij er ontzettend koel bij. ‘ Ik reed een perfect parcours en nadien een zo mogelijk nog betere barrage. Die was nochtans niet makkelijk. Hindernis zeven, een driesprong, was een echte scherprechter. De paarden moesten daar alles geven en daardoor was ook de volgende hindernis – een stijlsprong – bijzonder moeilijk. Ik gaf IQ iets teveel ruimte maar gelukkig is het zo’n attent paard dat het zichzelf herstelde.’
‘ Ik ben het publiek hier in Mechelen ontzettend dankbaar. Zij zijn bijzonder enthousiast. Het is ongelooflijk hoe de mensen met ons meeleven en hoe ze er staan voor ons, Belgen. Het is de eerste Wereldbeker die ik won. Tijdens de vorige manche in Mechelen was ik derde met hetzelfde paard.’ Doordat hij als laatste aan de slag moest, lag alle druk op Vermeir’s schouders. ‘Ik heb mijn verstand op nul gezet. Toen we op de laatste hindernis afreden heb ik aan niks gedacht.
Het concours werd wel ontsierd doordat activisten plots in de ring kwamen gelopen. Daarop stuurden de organisatoren een persbericht uit waarin zij uiteenzetten wat zij allemaal doen voor het welzijn van de paarden. Het bericht eindigt met : ‘De liefde voor het paard is de gemene deler die iedereen samenbrengt op Jumping Mechelen en er is dan ook een groot respect voor deze edele dieren die uiteindelijk dé atleten zijn van dit event.’
Edwin MARIËN
