Ward Vanhoof (Mol): ‘Nu stilaan toeleven naar Parijs-Roubaix’
DE PANNE – Jasper Philipsen – afgelopen zaterdag nog de beste in Milaan – Sanremo, heeft nu ook voor de tweede maal op rij de Classic Brugge – De Panne gewonnen. Het stond in de sterren geschreven dat het pleit zou worden beslecht in de spurt. De – net geen – 200 kilometer, die de renners dienden af te leggen tussen de Markt in Brugge en de Zeelaan in De Panne waren een maat voor niks.
De internationale wielerpers is neergestreken in onze contreien. Dat betekent een resem Belgen, Nederlanders, Fransen, Britten, Italianen en een verdwaalde Amerikaan en Japanner, die zich in het zog van de renners nestelen en achtereenvolgens De Panne, Harelbeke, Wevelgem, Dwars door Vlaanderen, de Ronde, Scheldeprijs, Roubaix, Brabantse Pijl, Gold Race, Waalse Pijl en Luik-Bastenaken-Luik bijwonen. Kortom, het – voor een Vlaming – hoogtepunt van het seizoen.
Over deze Classic Brugge – De Panne zullen ze niet veel kunnen vertellen. Of misschien dat het een koninklijke spurt werd, die makkelijk werd gewonnen door Jasper Philipsen. Je kon er haast gif op innemen dat of Philipsen of Merlier het zou halen. Uiteindelijk werden ze nummer één en twee. Een andere snelle jongen, Danny Van Poppel, mocht mee op het podium.
De enige noemenswaardige hindernis op het parcours zijn De Moeren. Maar die zijn enkel moeilijk te overwinnen wanneer er veel wind staat en het bovendien bij voorkeur nog regent, zoals vorig jaar. De Moeren situeerden zich op de plaatselijke ronden van 43,9 kilometer, die drie keer dienden afgelegd.
Gedurende heel de wedstrijd noteerden we bovendien maar één enkele ontsnapping. Drie renners van evenveel ProTeams trokken ervandoor, met name Luca De Meester (Bingoal WB), Thomas Gachignard (TotalEnergies) en Victor Vercouillie (Flanders-Baloise). Vanop de eerste brug op het parcours gingen ze aan de haal en op geen tijd hadden ze een voorsprong van drie minuten die zou uitgroeien tot acht minuten.
Bij het oprijden van het plaatselijke parcours verenigden BORA-hansgrohe, Tudor, Soudal Quick-Step, Jayco AlUla, Alpecin-Deceuninck, Bahrain Victorious en dsm-firmenich PostNL de krachten.
Gachignard bleef nog het langst uit de greep van het peloton maar tijdens de laatste doortocht in De Moeren, met nog twaalf kilometer te rijden, was ook zijn rijk uit. Meteen het sein voor de groep om al posities in te nemen voor de eindsprint. De weg naar De Panne loopt niet altijd over rozen. Er werd op los gevlamd en in de smalle straten van Adinkerke en De Panne is het dan geen sinecure om recht te blijven.
De snelle jongens tekenden bijna allemaal present, de uitslag leek evident niettegenstaande Philipsen niet meteen in gunstige stelling lag. Ramon Sinkeldam fungeerde als laatste locomotief maar toch was het nog een mirakel dat de Limburger het haalde. Bij het ingaan van de laatste rechte lijn, op 600 meter van de meet, reed hij immers nog rond in vijftiende stelling of daaromtrent.
In de spurt werd uiteindelijk ook nog gevallen. Merlier en Philipsen raakten elkaar maar bleven overeind. Merlier had zich in het wiel van Van Poppel genesteld maar beiden werden nog voorbijgesneld door een ontketende Philipsen, duidelijk de allersnelste man in het peloton. Het zou weleens een gouden voorjaar kunnen worden voor Alpecin-Deceuninck, dat vrijdag Mathieu van der Poel in stelling brengt in een rechtstreeks duel met Wout Van Aert.
PLOEG VAN VAN AERT VERSCHEEN NIET AAN DE START
In het deelnemersveld was het met een vergrootglas zoeken naar Antwerpenaars. Twee verschenen er aan de start. Ward Vanhoof uit Mol-Sluis was één van hen.
De Kempenaar voelt zich best thuis bij Flanders – Baloise, niettegenstaande hij tijdens de vorige wedstrijden – net als vorig seizoen trouwens – al een aantal keer af te rekenen kreeg met pech.
‘Het stond inderdaad in de sterren geschreven dat deze wedstrijd zou uitdraaien op een massaspurt. ‘Met Victor Vercouillie hadden wij een mannetje mee voorin. Dat was ook de bedoeling. We misten toch dat het een sprint zou worden. Momenteel is het dan ook niet moeilijk om te voorspellen wie winnaar wordt. Jasper zit in bloedvorm. Het is mooi om te zien wat hij allemaal presteert. ’
‘Zo’n wedstrijd is eigenlijk makkelijk om te rijden. Er werd een hele dag een hoog tempo op nagehouden en de weersomstandigheden zaten goed. Zonder wind is het in deze koers onmogelijk om een kloof te slaan.’
‘Zelf hadden we geen sprinter bij dus moesten we vooral niet te zot doen en zorgen dat we recht bleven. Ik ben relatief tevreden over hoe het seizoen tot nu toe is verlopen. Ik heb al wel de nodige pech gehad.’
‘In Omloop Het Nieuwsblad (108ste) en de GP Samyn (103de) kreeg ik af te rekenen met tegenslag op een slecht moment. Dat was een beetje jammer maar voor de rest is alles OK. Vorige week in Nokere (35ste) en Denain (negentiende) ging het heel goed.’
‘Zondag rijd ik Gent-Wevelgem, nadien volgen Dwars door Vlaanderen, de Ronde van Vlaanderen, de Scheldeprijs, Parijs-Roubaix en de Brabantse Pijl. Twee jaar geleden heb ik een heel goede Parijs-Roubaix gereden – hij werd toen 33ste nadat hij in 2019 als belofte vierde was geëindigd, EM – en dat zou ik dit jaar opnieuw willen doen.’
‘Een vroege ontsnapping in de Helleklassieker zit erin maar een top 30-plaats zou voor mij nog mooier zijn in zo’n koers.’ In De Panne finishte hij als 38ste.
Nog even dit weetje: wielerploegen met een WorldTeam-licentie zijn normaal verplicht om deel te nemen aan WorldTour-wedstrijden. Toch was Visma Lease a Bike – het team van Van Aert dus – er niet bij in Brugge. Dat komt omdat er alleen een verplichte deelname is voor wedstrijden die in 2016 al tot die World Tour behoorden.
De Classic Brugge-De Panne was toen nog een koers van 2.HC-niveau. Pas vanaf 2019 trad men toe tot het Wereldbekercircuit. Overigens verschenen ook INEOS Grenadiers en Decathlon AG2R La Mondiale om diezelfde reden niet aan de start.
Eenzelfde reglementering geldt voor de Cadel Evans Great Ocean Road Race, Omloop Het Nieuwsblad, Strade Bianche, Dwars door Vlaanderen en Eschborn-Frankfurt.
Edwin MARIËN
