(VIDEO) Nevelen geeft een beeld van het leven in een verzorgingstehuis in de Zuidrand

 (VIDEO) Nevelen geeft een beeld van het leven in een verzorgingstehuis in de Zuidrand

MORTSEL – Vorige maand kwam het boek ‘Nevelen’ uit bij uitgeverij Les Iles. Nevelen geeft een beeld van het leven in een  verzorgingstehuis in de Antwerpse Zuidrand. Gedurende meer dan vier jaar bezocht auteur Roland Bergeys dagelijks de papa van zijn vrouw Leentje (op de zwaarste afdeling) en zijn eigen mama (op een lichtere afdeling) van een home. In Nevelen schetst hij portretten (zonder namen te noemen) van mensen in het home waarvan hij evenmin de naam vermeldt, omwille van de privacy.

Bergeys: ‘Ik heb het boek geschreven op een jaar tijd. Mijn moeder en mijn schoonvader verbleven in hetzelfde woonzorgcentrum zonder dat ze het van elkaar wisten. De situaties in het boek zijn zeer herkenbaar. Alles wat erin staat is 100 procent waar gebeurd. Er staan een aantal gedichten in en een aantal tekeningen die zeer duidelijk de chaos uitdrukken die zich in die mensen hun hoofd zou kunnen afspelen. In de zwaarste afdeling, waar Leentje’s vader zat, probeert bijna iedereen te ontsnappen. Dat is een verschrikking. Daar wil je nooit terecht komen. Mensen proberen ’s nachts bij elkaar meubels te stelen, soms zelfs in groepjes. Ze pikken elkaars pantoffels of een fles water en de verpleging kan daar weinig aan doen. Ze kunnen niet aan elke kamer iemand gaan zetten.’

‘Kortom, het zijn schrijnende toestanden. Mensen beseffen niet eens meer dat ze daar zijn. Of ze kennen hun eigen naam niet meer. Of ze kunnen niet meer praten. We kwamen binnen in het centrum en een dokter onthaalde ons op de zwaarste afdeling. Die zei direct tegen mij dat ik wat rechter moest lopen, want ik ging wat gebogen. Ik deed dat. Later zag ik die dokter bij de verpleegpost zitten. Hij was lijsten aan het invullen. Ik dacht dat het lijsten van patiënten waren. Maar het waren lijsten van ingebeelde patiënten. Want de dokter was een bewoner. Op een bepaald moment probeerde hij aan de overkant een radiator van de muur te trekken. Vervolgens nam hij een brandblusser. Vijf mensen waren nodig om die mens te bedwingen. Voor alle duidelijkheid: die man was ook dokter geweest. Dat zijn dingen die er dagdagelijks gebeuren en waar niemand iets aan kan doen. Enkele dagen later sprak hij me opnieuw aan. Hij wist niks meer van het gebeuren, alles was weg. Hij pakte een bierviltje en hij roerde ermee in zijn koffie.’

‘4,5 jaar lang hebben wij elke dag een bezoek gebracht aan onze ouders in dat home en ik kan je verzekeren: dat vreet aan je. Maar we zijn blij dat we dat hebben kunnen doen voor hen. Wij zijn vrolijke mensen met de nodige dosis humor maar die humor vergaat bij wat je daar ziet. In het boek staan portretten die mooi zijn maar die ook schrijnend zijn. Ik belicht tevens de relatie tussen de verpleging en de bewoners. Die was heel positief. De verpleegkundigen verdienen hun hemel op aarde. Zo’n mensen nemen al dat leed mee naar huis. Dat kan niet anders. In heel de periode hebben wij twee dingen meegemaakt – telkens met stagiaires –  waarvan we dachten: dit kan niet door de beugel. Maar welk bedrijf kan zulke cijfers voorleggen: amper twee rotte appels op vier jaar tijd?’

‘Eigenlijk horen zo’n bewoners niet thuis in een home maar wat moet je doen als er elders geen plaats is? De verpleging moet alles uit de kast halen om zelf die mensen te verzorgen. Wanneer je zo vaak op bezoek gaat dan leer je de bewoners kennen. Je kent de ditjes en de datjes van het home, het lief en het leed: het maakt allemaal deel uit van zo’n gemeenschap. In heel het home zaten 130 mensen waarvan een twintigtal op de gesloten afdeling. Wat je daar ziet, dat vergeet je nooit.’

‘Mijn boek is vooral een ode aan de zorg. Voor mensen die familieleden hebben, die hetzelfde meemaken is het een zeer herkenbaar boek. Voor mensen die er niks van afweten, is het een zeer leerzaam boek.’

Het boek is geïllustreerd door Jean-Claude Delepière en kost 25 euro. Vijf euro van de exemplaren die men aanschaft via Roland.bergeys@skynet.be gaan naar Stop.Alzheimer.

Edwin MARIËN

Foto Roland Bergeys (tweede van links op de foto). Zoals je merkt woonde Prins Laurent de boekvoorstelling bij.

Dit is de trailer: https://youtu.be/V7s2BEE2Sc4

 

🤞 Abonneer u op onze nieuwsbrief

Ontvang tweemaal per week een overzicht van het nieuws uit uw regio


Aanverwante berichten

Antwerps Persbureau

GRATIS
BEKIJK