Verbluffende prestatie van turnduo, spectaculaire remonte Eddy Merckx
ANTWERPEN – Indien je dit artikel op zaterdagochtend leest dan kan haast het niet anders dat Helena Heijens uit Brasschaat en haar onderman, Bram Röttger uit Boom, voor een nieuwe Belgische gouden medaille hebben gezorgd op de Wereldspelen in Birmingham.
Vannacht begonnen zij met voorsprong aan de finale met vier overgebleven landen. In de acrobatische gymnastiek – en in het geval van Heijens-Röttger dus het paarturnen, moeten de zes deelnemende landen twee oefeningen uitvoeren: één in dynamiek, één in balans. De vier beste landen plaatsen zich voor de finale.
In die eerste oefening (dynamiek) kwamen de commentatoren woorden tekort om de prestatie van het Antwerpse team te omschrijven. Het meest verbazende is dat ze nog niet eens zolang een paar vormen maar de 28 uur training per week rendeert. Ook opmerkelijk: Röttger was een tijdje actief in het bodybuilden.
Werkelijk alles liep perfect: de opvang, de precisie,… Een spectaculaire backflick maakte het geheel af waardoor ze met ruime voorsprong aan het tweede deel – na middernacht – konden beginnen. Ze totaliseerden 29,980 punten en gingen daarmee met ruime voorsprong Israël, Duitsland, Oekraïne, Portugal en Spanje vooraf. Ons land is overigens ook vertegenwoordigd in de jury met Inge De Swaef.
De kwartfinalewedstrijd in het driebanden tussen Eddy Merckx uit Aartselaar, jarenlang inwoner van Schelle, en de Spanjaard Danny Sanchez was er één om duimen en vingers bij af te likken. De Ballroom in het Sheraton Hotel vormt het decor van de biljartwedstrijden.
De partij begon gelijk opgaand en bleef dat tot een 11-11-stand. Vervolgens plaatste Sanchez een demarrage naar 11-15 maar Merckx diende hem van antwoord: 24-15. Sanchez beet van zich af en kwam opnieuw op voorsprong: 29-31. Vanaf dan werd het helemaal een triller: van 32-37 ging het naar 34-38. Sanchez stond op twee caramboles van de zege maar dat was zonder Merckx gerekend. Hij pakte alsnog de zege: 40-38. In de halve finale neemt hij het op tegen de Nederlander Dick Jaspers die met een overtuigende 40-20 won tegen de Zweed Torbjörn Blomdahl.
Tinne Gilis (24) uit Geel kwam in de kwartfinales van het squash uit tegen de Amerikaanse Marina Stefanoni (19), die meer dan 50 plaatsen lager geklasseerd staat op de wereldranglijst. Dat bleek ook uit het resultaat. Gilis won vlotjes met 2-0 en bekampt in de halve finales de Franse Colmine Aumard. Ook dat lijkt een haalbare kaart.
Er bestaat geen twijfel over wie de meest ontgoochelde Belgische atleet was vandaag op de Wereldspelen: Yannick Michiels (31) uit Mol. Al om 8 uur in de ochtend moest hij aan de slag voor de sprintoriëntatie. Eerder dit jaar won hij een bronzen medaille op het WK.
Oriëntatiesport is een loopsport waarbij met kaartlezen zo snel mogelijk een omloop wordt afgelegd. Dat kan individueel of in groepsverband (estafette). Een omloop is een af te leggen route op de kaart, vanaf de start komt de deelnemer via gemarkeerde punten bij de finish uit. De route tussen de punten mag de loper zelf uitstippelen. Per leeftijd en geslacht zijn er aparte omlopen die verschillen in lengte en moeilijkheidsgraad. Oriëntatielopen wordt hardlopend of wandelend gedaan, maar er zijn ook andere vormen mogelijk, zoals wedstrijden op ski’s of op een mountainbike. Tijdens de wedstrijden wordt de tijd opgenomen en gebruiken de deelnemers een speciaal vervaardigde kaart of oriëntatiekaart en een kompas om door een gebied te navigeren.
De route langs de controlepunten wordt tot de start geheim gehouden, deelnemers starten met vaste intervallen en de deelnemers worden individueel geklokt. Voor de uitslag wordt gekeken wie de juiste controlepunten in de juiste volgorde het snelst heeft aangedaan. Vandaag stond het sprintnummer op het programma. Daarbij wordt in een stadsomgeving gelopen met een schaal van 1 op 4 000 of 1 op 5 000.
Vorig jaar werd Michiels tweede op het EK en eind juni won hij brons op het WK sprint in het Deense Velje. Michiels liet niets aan het toeval over en reisde al na het WK af naar Alabama. ‘Ik laste een stage in om te acclimatiseren en te wennen aan het uurverschil en de hitte.’ Tijdens de vorige Wereldspelen werd hij tweede. Zelf schatte hij de Noorse wereldkampioen Kasper Fosser in als zijn zwaarste tegenstander, maar die verloor teveel tijd bij een gemist markeerpunt.
Michiels hield er een mooie tred op na waardoor het leek dat hij gemakkelijk liep. In de oriëntatiesport komt het erop aan om de juiste lijn te houden op een heuvelachtig parcours. De markeerpunten kwam je tegen op de meest onmogelijke plaatsen maar daar zijn deze topatleten uiteraard op getraind. Uiteindelijk won de Nieuw-Zeelander Tim Robertson voor de Zweed Martin Regborn en Tomas Krivda uit Tsjechië, Michiels finishte als twaalfde.
Edwin MARIËN
Foto: Billiardsphoto
