VBS De Ceder in Kessel is een ‘schoolvoorbeeld’ van vergroende speelplaatsen
KESSEL – Leerkrachten en directies bezoeken vandaag de schooltuin, speelplaats of het domein van een andere school en laten zich inspireren om te vergroenen en ontharden. Ter plaatse vertelt een leerkracht/directielid, een MOS-begeleider, medewerker van een Regionaal Landschap of van EcoScholen (stad Antwerpen) over het traject. Een dag dus om voorbeelden te bekijken, ervaringen uit te wisselen en ideeën op te doen. In de namiddag organiseert MOS (MilieuZorg op School) samen met de Regionale Landschappen een webinar voor leerkrachten en directies: ‘Van ontwerpplan tot realisatie’.
Wij gingen een kijkje nemen in VBS De Ceder in Kessel. Samen met ons waren er vertegenwoordigers van GBS Klim-Op Grobbendonk (Liliane Van Doren), de Sint-Vincentschool in Ekeren (Hilde Staal) en Basisschool Mariagaerde uit Borgerhout (Chaja Callens) om ideetjes op te doen. Elk van hen is verantwoordelijk voor de vergroening die er in hun scholen zal gebeuren. Elke Hermans van MOS: ‘Wij helpen om van scholen een milieuvriendelijke en duurzame leer- en leefomgeving te maken, samen met de leerlingen, het schoolteam en het netwerk van de school. MOS richt zich tot Vlaamse en Nederlandstalige Brusselse kleuter-, lagere en secundaire scholen.. Een school die in zee gaat met MOS kan rekenen op begeleiding op maat, informatie en inspiratie over het aanbod van milieu-educatieve en duurzame initiatieven in Vlaanderen en Brussel via nieuwsbrieven, website en Facebook en vormingen en netwerkmomenten.’
De MOS Openschooltuinendag is daar één onderdeel van. VBS De Ceder (Kessel), Freinetschool De Vlindertuin(Lille), Montessori (Duffel), Instituut Sint-Maria en Steinerschool Hibernia (Antwerpen) en Sint-Willebrord Heilige Familie (Berchem) openden vandaag hun poorten voor andere leerkrachten en directies die een bezoek konden brengen aan de speelplaats of schooltuin. Een mooi voorbeeld is VBS De Ceder waar leerkracht Lisbeth Volkaerts aan de kar trekt. ‘In 2013 was het hier een zeer grijze speelplaats. Mijn kinderen liepen hier ook school en ik vond dat het anders moet. Ik heb toen advies ingewonnen bij het MOS en we zijn aan de slag gegaan. Ik vond in mijn collega Jelle De Meyer van de kleuterafdeling een ideale partner. We hebben gebrainstormd met de kinderen. Die mochten de speelplaats van hun dromen tekenen. Eens we op gang zijn gekomen deden we ook een beroep op de ouders. Die waren allemaal bereid om elke zaterdag de handen mee uit te mouwen te steken. Zo hebben we bijvoorbeeld een amfitheater gebouwd. ‘
‘Langzaam maar zeker hebben we een nieuwe speelplaats gecreëerd met schooltuin waar ook plaats is voor cavia’s en kippen. De speeltijden van de diverse klassen zijn verspreid zodat elk kind er optimaal gebruik van kan maken en er wordt ook les gegeven in openlucht.’ Elke Hermans: ‘Balsporten mogen niet domineren op de speelplaats. Kinderen kunnen nog maar weinig terecht in bossen om er te ravotten. Daarom geven we hen hier de ruimte.’ Directeur Guy Mertens: ‘Toen ik sommige speeltuigen opgebouwd zag hield ik mijn hart was maar er is niet één iemand die zich ooit geblesseerd heeft. Op deze manier leren leerlingen risico’s te nemen maar ze ook goed in te schatten. Mijn paradepaardje vind ik het klasje van het zesde leerjaar dat onderricht krijgt in de voormalige woning van de pastoor. Ik hoop dat alles hier overeind kan blijven wanneer binnen twee-drie jaar de school verbouwd wordt. De architect zal rekening moeten houden met de toestand zoals hij nu is.’
Edwin MARIËN
