Trajectdag in Antwerpen: ‘ Verkeersveiligheid is een heel belangrijke materie maar vaak niet de populairste’
ANTWERPEN – Vanochtend organiseerde de provincie de Dag van de Verkeersveilige Gemeente. De provincie deelde haar kennis over verkeersveiligheid met de gemeenten en politiezones tijdens infosessies over nudging, het traject Verkeersveilige Gemeente inbedden in de gemeentelijke werking, verkeerseducatie voor verschillende doelgroepen met de focus op de dode hoek, dashboard verkeersongevallen van de provincie, verkeersveiligheid op gedeelde landbouwwegen en handhaving als middel voor verkeersveiligheid. Daarnaast huldigde men gemeenten die vier jaar aan de slag zijn met het traject Verkeersveilige Gemeente: Herenthout, Kasterlee, Rumst, Vosselaar, Zandhoven en Zoersel.
Gedeputeerde Mireille Colson (N-VA): ‘In 2018 werd dit project opgestart. Ondertussen doen er 59 van de 69 gemeenten mee. Zij moeten een driejarig traject doorlopen waarvoor ze nu diploma’s en certificaten krijgen. De zes gemeenten hebben de nodige ingrepen gedaan met ondersteuning van onze dienst verkeersveiligheid. Vanaf nu kunnen zij een doorstart maken want we gaan ervanuit dat niet elke straat is aangepast en dat er nog wel mogelijkheden liggen om nog verder richting de ambitie van nul verkeersslachtoffers te gaan.’
Marc Decordt (Groen, links op de foto), schepen van verkeer in Zoersel: ‘We hebben een beleid ontwikkeld dat fietsers en voetgangers centraal stelt door ervoor te zorgen dat mensen aangemoedigd worden om zoveel mogelijk verplaatsingen op een andere manier te doen dan met de auto. We leven in een gemeente waar het autogebruik nog heel hoog is maar we moeten de mensen gewoon elke keer laten nadenken welk vervoersmiddel ze zouden gebruiken. We hebben alternatieven aangeboden door het verkeer vriendelijker te maken voor de fietser. Ik ben heel blij dat we geen verkeersdoden meer hebben gehad sinds 2020 maar verkeersveiligheid is een oefening die nooit stopt.’’
Burgemeester Liesbeth Verstreken (N-VA, rechts op de foto) van Zoersel: ‘Er zijn fietsstraten gekomen. We zorgen ervoor dat de auto’s vlot op de hoofdwegen geraken wat wel impliceert dat ze er soms wat langer moeten overdoen terwijl de fietser de kortste maar ook een veilige verbinding heeft. Er zijn een aantal gevaarlijke (grote) wegen in onze gemeente maar ook de kleine wegen worden gevaarlijk indien ze te intensief gebruikt worden. We hebben onze kern zo ingericht dat de snelheid naar beneden gaat terwijl iedereen zich comfortabel voert in de gegeven omstandigheden want we kunnen niet altijd het ideaalbeeld bereiken. We moeten met veel verkeersmodi samen door die kernen en dan moet iedereen respect hebben voor elkaar.’
Maurice Helsen (CD&V), schepen van verkeer in Herenthout: ‘We hebben ingezet op participatie, bevragingen gedaan, gecommuniceerd, gemeten, … met de ondersteuning van de provincie. Maar we hebben ook de infrastructuur aangepast. Onze belangrijke blikvanger is onze zone 30. We hebben een traject schoolstraten in gang gestoken dat belangrijk is voor de drie schoolomgevingen en we hebben het aantal fietsstraten uitgebreid in de schoolomgeving. Er werd ook een tractorsluis gelegd waardoor we veel sluipverkeer richting industriezone hebben kunnen weren en we een hele ‘sympathieke hoek’ van Herenthout hebben kunnen opwaarderen voor de fietsers en de zwakke weggebruiker in het algemeen. En de route kan opnieuw terug gebruikt worden voor woon-werkverkeer.’
Burgemeester Stijn Raeymaekers (Eenheid): ‘Je merkt dat er een toename is van mensen die gebruik maken van de fiets om naar het industrieterrein te gaan omdat ze nu op een veilige, mooie, omgeving kunnen terugvallen. We hebben heel veel sluipverkeer weggehaald waardoor er veel meer imput is van traag verkeer. Bovendien is er nu minder onderhoud van de wegen nodig. Verkeersveiligheid is een heel belangrijke materie maar vaak niet de populairste. Als je doel verkeersveiligheid is dan moet je soms maatregelen nemen die haaks staan op de manier waarop mensen persoonlijk het verkeer willen beleven en dat is een conflict dat je constant moet monitoren en dat nooit gedaan is.’
Edwin MARIËN
