Op bezoek bij ChaMusAnt in Wilrijk, de ruilclub voor champagnecapsules
WILRIJK – Zes keer per jaar hangt aan het Neerlandhof in Wilrijk een bordje: ‘enkel leden toegelaten’. Niet dat er dingen gebeuren die het daglicht niet mogen zien. Weet dat dan de leden van ChaMusAnt Antwerpen er champagnecapsules ruilen. Er zijn mensen die 15 000 exemplaren in de aanbieding hebben, anderen 50 000 en de absolute uitschieter 144 000.
De club bestaat vijftien jaar. Voorzitster is Josyane Weyn-Stouthuyzen (zie foto). Zij woont in Groot-Bijgaarden. ‘Met zijn dertienen hebben we in zaal Mariënborgh in Edegem een ruilclub voor champagnecapsules in het leven geroepen. Na vier jaar moesten we uitwijken naar een grotere zaal: Theater aan de Stroom op Linkeroever, maar die sloot in 2016. We zijn dan even uitgeweken naar het Cultuurcafé in Hoboken en hebben sinds 2017 hier onze vaste stek.’
‘Ongeveer om de twee maanden houden we een ruilbeurs. Wij hebben geen website en maken geen publiciteit omdat we met voldoende mensen zijn, het resultaat van mond-aan-mond-reclame. Onze beurs duurt telkens van 10 tot 16 uur. Men neemt plaats aan een tafel en de kandidaat-ruilers doen hun ronde, sommigen tafel na tafel. Nu hebben we een 175 leden. Mensen leren elkaar hier kennen en spreken dan soms elders af want zes ruilbeurzen is voor sommigen niet genoeg.’
‘De eerste ruilclub ontstond in Kortrijk. Ik ben daar toen met mijn ondertussen overleden echtgenoot naartoe gegaan. We zagen er zoveel Antwerpenaars dat het idee rijpte om hier een club te beginnen. Je kan dit een hobby noemen zoals postkaarten verzamelen. Stel dat ze in Frankrijk een speciale stop uitvinden om de champagne af te sluiten zonder een metalen plaatje, dan eindigt onze hobby. Dat is ooit gebeurd met telefoonkaarten.’
‘In Antwerpen zijn wij de enige club. Ik heb verder weet van verenigingen in Kortrijk, Oosterzele, Loenhout en Eppegem en verder zijn er privé-bijeenkomsten. Sommige mensen gaan drie keer per week naar een beurs. Het is een verhaal dat nooit stopt. Er komen altijd nieuwe capsules bij en elke verzamelaar wil die hebben. Verschillende mensen zijn lid van alle Belgische ruilclubs. In principe komt er geen geld bij kijken maar stel dat jij 10 000 capsules hebt en ik 50 000 dan wordt het moeilijk om enkel maar te ruilen. Dan is de norm dat die worden verkocht aan de helft van de prijs. De ruilbeurzen zijn ontstaan in Frankrijk. Daar komt ontzettend veel volk naartoe. In Spanje worden ook capsules van cava geruild, bij ons en in Frankrijk is het buiten champagne vooral ook van schuimwijn. Ieder jaar krijgt elk lid een jaarcapsule.’
De ‘prof’ in het gezelschap – waarvan hoger sprake – is ‘CapsuleJack’, Jack Lagast uit Izegem. ‘Vandaag is er iets minder volk. Er zijn drie beurzen tegelijk waarvan één in Luxemburg. Ikzelf ontwerp capsules. Ik ga er nu zeven maken met als thema ‘Tour de France’. Er worden er telkens 120 van gemaakt, waarvan 60 op fles. Restaurants komen bij mij hun champagne kopen en ik ontwerp dan een capsule. Mijn mama is 80 en heeft al 50 jaar lang een breiwinkel in Knokke, die dagelijks geopend is. Ook voor haar heb ik capsules ontworpen. Ik heb de microbe trouwens van haar overgenomen. Ik ben al 23 jaar een verzamelaar. Ondertussen is dat een verslaving geworden. Ik heb 144 000 capsules waarvan 84 000 unieke.’ Wie op zaterdag 7 mei een kijkje wil gaan nemen tijdens de volgende beurs in het Neerlandhof stort twaalf euro lidgeld op BE67 0015 0796 1097 op naam van ChaMusAnt.
Edwin MARIËN
