Moddercross van Niel maakt veel slachtoffers bij de mannen, Sanne Cant verrast
NIEL – Niel is altijd een moddercross geweest. Dit jaar bleef het parcours – in vergelijking tot 2022 – zo goed als ongewijzigd. Alleen de aankomstlijn werd verlegd. Die lag altijd in het centrum van Niel, in de Antwerpsestraat. Maar daar is het volop kermis. Vandaar dat men er dit keer voor opteerde om te verhuizen naar de Kwaede Wielstraat.
Voordeel was dat de koers makkelijker om volgen was. Een beetje het verhaal van de cross in Boom. Ook daar zie je de renners voortdurend in actie. In Niel was het de dijk die alle aandacht naar zich toetrok. Net voor die werd aangedaan moesten de renners een steile afdaling nemen, iets wat velen niet zagen zitten, temeer omdat men onderaan echt terecht kwam in een blubberzone. De regenval van de voorbije dagen – vanmiddag bleef het gelukkig droog – herschiep de omloop in een waar modderbad.
Heel wat toppers lieten het afweten. Lars van de Haar had voor aanvang van de wedstrijd al laten uitschijnen dat hij de opdracht niet zag zitten. Hij zorgde trouwens voor het beeld van de wedstrijd toen zijn schouder uit de kom geraakte. Jij en ik mogen dan even een bezoekje aan de spoedafdeling van het dichtstbijzijnde ziekenhuis brengen maar wat deed de Nederlander? Hij gebruikte zijn fiets om alles weer op de juiste plaats te zetten.
Uiteindelijk was het Eli Iserbyt die de 61ste Jaarmarktcross op zijn naam schreef, de derde manche van de Superprestige. Niet veel gokkers zullen de nummers twee en drie op hun pronostiek hebben geplaatst: Joris Nieuwenhuis hield de Spanjaard Felipe Orts van zich af. Laurens Sweeck uit Schriek, de winnaar van vorig jaar, werd vierde. Hierdoor loopt Iserbyt uit in de klassering na eerdere overwinningen in Overijse en Ruddervoorde. Niel schreef hij al op zijn naam in 2021.
Sweeck haalde dit keer dus het podium niet. Toen hij zag dat een top drie plaats er niet meer inzat mikte hij op een vierde plek, wat ook lukte. In de tweede ronde was hij nog de naaste achtervolger op het leidersduo Nieuwenhuis-Iserbyt. Na drie van de zeven ronden volgde Sweeck op negen seconden. Even leek het erop of Laurens de oversteek zou kunnen maken – in ronde vier – maar dat was slechts schijn. Sweeck werd vierde op 1’06”, Toon Vandebosch uit Westmalle vijfde op 1’11’’, Niels Vandeputte uit Brecht zesde op 1’18” en Witse Meeussen uit Brecht achtste op 1’44”.
Ook even aandacht voor de vrouwen dit keer waar Sanne Cant uit Herentals haar beste veldrit van het seizoen afwerkte. De Belgische kampioene werd in de blubber van de Rupelstreek netjes vijfde. Toch zat de 33-jarige Kempense met gemengde gevoelens na afloop. Ze had gehoopt op een podiumplaats. ‘Ik reed lek toen ik de kleiput indook. Dat was tijdens de voorlaatste ronde. Ik had daar naar Aniek van Alphen kunnen rijden. Die werd tweede dus had een podiumplaats er voor mij wel ingezeten vandaag. Dat is zuur. Na de verkenning had ik niet echt een goed gevoel. Ik reed drie rondjes maar pas bij die laatste verkenningstocht liep het beter. In het bos kon je echt niet zien op wat of over wat je reed. Er staken soms stenen onder de modder. Ook bij die diepe plassen wist je niet wat je tegen ging komen. Mijn prestaties gaan stilaan in stijgende lijn. Ik neem elk weekend iets positiefs mee. Dat is op zich wel plezant maar ik had toch dolgraag op dat podium gestaan vandaag.’
Cant kan begin volgend jaar in Meulebeke voor de vijftiende keer Belgisch kampioene veldrijden worden. ‘Januari 2024 is nu nog veraf maar zal er ook wel snel zijn. Ik wil elk weekend groeien. Ik las bovendien nog een stage in in aanloop naar dat BK. Natuurlijk is het een doel om dat Belgisch kampioenschap nog eens te winnen. Maar dat zijn zorgen voor later. Er volgen nog een pak crossen waar ik me zeker nog wil laten opmerken.’ Cant was de eerste niet-Nederlandse op 1’55’’. Het was Ceylin del Carmen Alvarado die won. Morgen trekt het veldritpeloton naar Dendermonde voor een Wereldbekerrace. Ook daar wacht hen een modderig parcours.
Edwin MARIËN
Foto’s Ronny MULLENS
