Matthias Casse: ‘Een podiumplaats op het WK is de opdracht maar ik ga voor de titel’
WILRIJK – Het IJK Wereldkampioenschap judo vindt dit jaar plaats in het Qatarese Doha, van zondag 7 tot en met 14 mei. Judo Vlaanderen zendt vijf judoka’s uit waaronder Mattthias Casse (rechts op de foto), de laatste tijd inwoner van Antwerpen nadat hij jarenlang in Hemiksem heeft gewoond. Hij is nog steeds aangesloten bij JC Fudi Yama Boom/Schelle.
Zijn palmares neemt ondertussen zeer indrukwekkende vormen aan: brons op de Olympische Spelen van Tokio 2021, zilver (2019), goud (2021) en zilver (2022) op de voorbije drie WK’s, goud (2019), brons (2020), zilver (2021) en zilver (2022) op de jongste vier EK’s en dat telkens in de categorie -81 kilogram.
Ik was de negende journalist in de rij die vanmiddag in het Stedelijk Lyceum Topsport in Wilrijk een individueel interview mocht afnemen van hem. Welke originele vraag kan je dan nog stellen? ‘Ik denk niet zoveel meer na over interviews. Ik ben vrij ontspannen tijdens zo’n persmomenten. Dat gaat vanzelf. Ik laat het op me af komen. De voorbereiding op het WK is voor mij begonnen vlak na de Grand Slam van Parijs. We hebben een stage in Brazilië en in Japan gedaan. Dit was de laatste korte stage voor het WK. Ik vertrek op vrijdag 5 mei en ik vecht op woensdag 10 mei. De trainingen zijn altijd hier. We hebben nog net een tweedaagse stage gedaan waarbij we ook in de buurt bleven slapen zodat we ons volledig konden focussen op de trainingen en wat we moesten doen. De stress van het dagelijkse leven valt meteen van je af dan.’
‘Ik heb een perfecte voorbereiding achter de rug. Dat gebeurt bijna nooit maar nu was het quasi foutloos. Ik heb nergens last van gehad, zonder blessures en ook mentaal is alles goed verlopen. Ik ben heel tevreden. Op de mat sta je er alleen voor maar het is wel belangrijk dat we daar samen kunnen zijn met de ploeg. Wij hebben de voorbereiding in groep gedaan. Tenslotte heb je veel aan mekaar. Er is veel steun. We begrijpen waar we door moeten. Soms zijn er zeker harde momenten en dan is het ook goed om te weten dat je niet alleen aan het afzien bent. In Japan en Brazilië hebben we heel veel volume gedraaid. We hadden veel partners van hoog niveau, iets wat we hier een beetje missen. Daar heb ik echt heel veel kunnen vechten. Vooral de opeenvolging van trainingen is enorm zwaar. Je komt aan tafel voor het avondeten en bent dan kapot. Je hebt geen honger, wil gewoon gaan slapen. De sfeer is altijd heel rustig en daarom doet het goed dat je daar met de groep bent. Hier worden de trainingen iets korter met minder volume maar de intensiteit ligt wel heel hoog. Vandaag hadden we opnieuw een stevige training maar hoe dichter dat we bij het WK komen, hoe korter dat de trainingen worden.’
‘Ik ken ook de verhalen van vroeger over die keiharde trainingen in Japan. Het judo is ondertussen geëvolueerd. Op de mat moet je nog steeds vechten maar daar buiten is het een ongelooflijk land. Het is leuk om daar rond te lopen. Het is er zeer veilig. Vanuit ons hotel zijn we naar verschillende universiteiten in Tokio geweest om er te trainen. Het was de zevende keer dat ik er was. Ik weet wat ik moet verwachten en ik vind in ieder geval de weg naar de dojo wel. Of Jean-Marie Dedecker een goede trainer voor mij zou zijn geweest? Dat kan ik moeilijk zeggen. Ik heb er veel verhalen over gehoord maar ik heb nooit met hem op de mat gestaan dus durf ik daar geen oordeel over te geven.’
‘Vanaf ik op het podium sta in Doha heb ik gedaan wat ik moest doen. Ik ga wel naar ginder voor goud. Ik wil mijn wereldtitel terug pakken. Het zal een hele moeilijke en lange dag worden. Vanaf ronde één is het knokken. Iedere deelnemer kan judoën en haalt een hoog niveau. Wanneer ik een foutje maak kan het gedaan zijn. Het is zaak om een hele dag gefocust te blijven want voor zover ik weet zullen er geen afwezigen zijn.’
Edwin MARIËN
Foto’s Marc DEMARTIN (Sport in de Kijker)