Mathieu van der Poel: ‘Ik heb echt veel zin om naar de Tour te vertrekken’
DIEST – Vorig jaar werd de Ronde van Hageland haast in alle anonimiteit verreden. Dat was dit keer wel even anders. NOS-tv en Nederlandse journalisten van de geschreven pers tekenden present en Mathieu van der Poel – de man waarvoor ze gekomen waren – animeerde de koers. Na afloop stonden er ook maar aan één bus supporters aan te schuiven: die van Alpecin-Deceuninck. Alhoewel, ‘supporters’. Het waren vooral zowel jonge als wat oudere vrouwen die hun (klein)kinderen maar al te graag met de inwoner van ‘s-Gravenwezel lieten poseren. Van der Poel nam na afloop de tijd om uitgebreid te douchen. ‘Alleen NOS mag een interview afnemen’, zei de perschef maar Mathieu stond nadien niet alleen de geschreven pers uitgebreid te woord, hij nam ook zijn tijd om gewillig op de foto te gaan en handtekeningen uit te delen aan de fans. In en rond het Hageland gingen prompt een hele reeks vrouwenharten wat sneller slaan.
O ja, er was ook nog een winnaar op de Citadel van Diest: de Noord Rasmus Tiller, die eerder al won in 2021. Hij klopte Stan Van Tricht en Florian Vermeersch in de spurt. Van der Poel werd eerste ‘Antwerpenaar’. Hij finishte als dertiende op 30 seconden. Het was sinds zijn overwinning in Parijs-Roubaix geleden dat Mathieu nog een wedstrijd reed. Dwars door het Hageland is een koers van ‘maar 177 kilometer over onder meer 41 kilometer onverharde wegen maar vond wel plaats in een bloedhete temperatuur. Geen onbekend terrein voor Van der Poel die hier al won in 2017. Met nog 75 kilometer te rijden ging hij er zowaar vandoor op het onverharde gedeelte van de Grootbroekstraat in Langdorp. Hij verloor tijd toen hij net niet ten val kwam en zijn ketting haperde, maar bouwde een voorsprong van vijftien seconden uit. Tien kilometer verder liet hij zich inrekenen.
Met nog twintig kilometer te gaan zat Van der Poel in een nieuwe kopgroep maar reed hij, met nog twintig kilometer voor de wielen, lek. Hij kreeg een achterwiel van de neutrale motor maar moest nadien nog twee keer van de fiets. Hij kreeg een nieuw achterwiel van de neutrale motor, maar moest lijdzaam toezien hoe de achtervolgende groep hem voorbijreed. Van der Poel probeerde nog te achtervolgen maar zelfs voor een superman bestaan er grenzen.
‘Bij mijn allereerste lekke band kreeg ik een wiel van de neutrale moto. Het wiel bolde niet. Die schijf stond niet 100 procent afgesteld en de banden stonden te hard voor de stroken die nog kwamen. Ik wou liefst met mijn eigen materiaal rijden. Toen ik een andere fiets nam zette ik mijn fietscomputer op maar die vloog eraf. Vlak daarna heb ik nog eens gewisseld. Ik moest een fameus gat dichtrijden en toen ik terugkwam was het beste eraf. Ik heb nog wel geprobeerd maar het was niet het goede moment om lek te rijden. Wat nog komt is belangrijker maar ik voelde me vandaag best OK . Ondanks de warmte en het feit dat ik opnieuw reed na een lange afwezigheid was het goed. Het is jammer omdat ik zo heb afgezien om in de finale te geraken en dan wegviel, maar dat hoort erbij. Tijdens die demarrage op 75 kilometer voor het einde wilde ik de forcing voeren maar ik kwam alleen te zitten. Het had niet zoveel zin meer. Het was wel een manier om de wedstrijd hard te maken. Ik was nochtans mee met de groep waar ik moest zijn. Het is altijd een leuke wedstrijd hier. Het had fijner geweest indien ik mee had kunnen strijden voor de overwinning maar daar is niks meer aan te doen.’
‘Vorig jaar rond deze tijd was ik mezelf niet. Ik denk dat iedereen dat toen wel heeft gezien in de Tour. Zoals ik eerder al zei: nu voel ik me echt goed. Ik heb een heel goede voorbereiding achter de rug. Ik heb echt zin om naar de Tour te gaan. Ik kijk ernaaruit. Ik heb heel weinig gekoerst tot nu toe (dit was zijn veertiende wedstrijd van het seizoen, EM). Volgende week rij ik de Ronde van België (officieel de Belgium Baloise Tour, EM), dan volgt het Nederlands kampioenschap en nadien hopelijk een goede Tour met heel de ploeg. Ik hoef de Belgium Baloise Tour niet echt te winnen maar als ik me opnieuw zo goed voel als vandaag moet ik kunnen meedoen voor het algemeen klassement.’
Edwin MARIËN