Mathieu van der Poel heeft ‘mentaal’ al afscheid genomen van het wielerseizoen
NAMEN – ‘Van der Poel heeft er vandaag geen zin in’, zei co-commentator Serge Pauwels op tv, op twintig kilometer voor de aankomst. De inwoner van ’s-Gravenwezel bengelde constant achteraan het peloton maar werd uiteindelijk toch nog vierde.
Het was de 29-jarige Spanjaard Gonzalo Serrano van Movistar die won. Vorig jaar reed hij een fraaie Ronde van Groot-Brittannië en één jaar eerder een prima Ruta del Sol maar dat was het dan ook.
Van der Poel toonde zich een eerste keer op 100 kilometer voor de meet. Daarna probeerde zijn ploegmaat Dries De Bondt het met Kenny Molly en Pier-André Coté. Zij bouwden een maximale voorsprong van drie minuten uit. De wedstrijd brak echt los op 40 kilometer voor het einde met de beklimming van de Ermeton. Daarna volgden nog de Côte du Tienne-aux-Pierres (3,4 kilometer aan 4,7 procent) en de slotklim op de Citadel van Namen (2,2 kilometer aan vijf procent). Van der Poel stak dan toch opnieuw zijn neus aan het venster op de slotklim maar was niet opgewassen tegen een demarrage van Serrano en Poels, die tweede werd.
Van der Poel: ‘Op een bepaald moment viel Gijs Van Hoecke. Ik zat achter hem. Dat was nog geen ramp. Vorig jaar was ik ook best ver begonnen aan de beklimming van de Citadel. Ik vind het soms gewoon makkelijk om rustig op te schuiven. Ik zat waar ik moest zitten maar ik had niet echt de benen. Als ik hier wou winnen moest ik gokken. Ik voelde me niet echt goed. We hebben redelijk wat gekoerst met de ploeg en dit gedurende de hele dag. Op het einde kon ik wel op eigen tempo naar voor rijden.’
‘Ik moest gewoon hopen en gokken dat de boel bij elkaar bleef om te kunnen sprinten maar toen misten een aantal renners de laatste bocht. Ook vorig jaar ging Dylan Teuns er helemaal op het einde vandoor. Toen pakten we hem net terug voor de laatste bocht. Ik was opnieuw aan het hopen dat iemand dit wou doen maar niemand was nog bereid om te rijden.’
‘Ik had zeker niet verwacht dat ik zou winnen. Normaal was het WK mountainbike mijn laatste wedstrijd van het seizoen. Dit komt er gewoon bij. Ik merk zelf – zoals ik vooraf al zei – dat ik zowel mentaal als fysiek – niet meteen meer mijn topvorm te pakken ga krijgen. Ik heb wat af te rekenen met decompressie. Het is een fantastisch seizoen geweest voor mij. Ik had uiteraard nu nog graag de benen gehad van voordien maar die heb ik zeker niet. Ik hoop dat ik per koers een beetje beter word maar het wil niet zo heel goed lukken.’
‘ Ik ken mijn lichaam goed genoeg. Ik merk dat ik niet meer zo makkelijk rondrijd op training. Het seizoen is voor mij al begonnen met het WK veldrijden. Sindsdien heb ik bijna ononderbroken gereden. Het zal deugd doen om eens een iets langere periode te rusten. Ooit maak ik de switch weleens naar het mountainbiken. Daarom zijn we vandaag ook heel de wedstrijd blijven koersen. Ik hoop dat ik ietsje beter word maar dat ik mijn beste vorm niet meer zal halen weet ik zelf ook wel.’
‘Parijs-Tours, op zondag 8 oktober, staat nu op de planning maar ik weet nog niet of ik dat wel ga halen. Ik heb nog geen andere plannen. Het heeft niet veel nut om zomaar wat rond te fietsen. Parijs-Tours is wel één van de mooiere wedstrijden van het seizoen. Daarom had ik die ook aangestipt maar als ik voel dat het niet betert heeft het niet veel nut dat ik die koers rij en ga ik liever wat rusten en me dan voorbereiden op het crossseizoen. Ik heb nooit overwogen om het WK gravel te rijden. Het EK had ik wel willen doen. Over het EK op de weg, dat in Nederland wordt georganiseerd, heb ik niet echt nagedacht om eerlijk te zijn. Het is gewoon goed geweest. Ik moet het nog even volhouden en nadien genieten van de rust.’
Edwin MARIËN
