Mathieu van der Poel haalt het in het hol van de leeuw, die lek rijdt
HERENTALS – Er stond geen maat op Wout Van Aert in de voorbije Kerstcrossen. Maar net vandaag, toen er in zijn achtertuin gefietst werd, moest hij het afleggen tegen Mathieu van der Poel. Voor de zoveelste keer werd de wedstrijd herleid tot een strijd tussen de Grote Twee. Een lekke band van Van Aert besliste over winst en verlies.
Het was Jens Adams uit Rijkevorsel die de snelste start nam. Op de zwaarste hindernis op het parcours, de Skiberg, konden enkel Van Aert en Van der Poel aanhaken. Opvallend: dit keer reed Van der Poel in de eerste ronde een defensieve wedstrijd. Van Aert wist dat de duizenden toeschouwers in Herentals speciaal voor hem een dagje verlof hadden genomen en nam het heft in handen. Adams en Van der Poel volgden. In de tweede ronde kon Mathieu zijn benen niet langer stil houden. Even later reden Wout en Mathieu – zoals zo vaak – eenzaam en alleen voor de anderen uit. Dit keer was de Skiberg geen bondgenoot maar een gesel voor Adams. Van Aert toonde zich bijzonder aanvalslustig. Van der Poel had geen moeite om te volgen. De thuisrijder slaagde er niet in om Van der Poel van zich af te schudden waarop iedereen zich klaarmaakte voor een sprint. Zover kwam het niet. Van der Poel kreeg een vrijgeleide door een lekke band van Van Aert, die tweede werd op 21 seconden. Adams finishte als zevende op 1’16’, Daan Soete uit Grobbendonk als tiende op 2’39”.
Van der Poel: ‘Vandaag heb ik de wedstrijd een beetje ondergaan. Buiten de Skiberg was het niet echt een lastige omloop. Ik had wat energie opgespaard voor de laatste halve ronde. Toen liep het mis voor Wout zodat we geen echt duel hebben kunnen uitvechten. Dat vind ik wel jammer. We zijn aan elkaar gewaagd dus ik denk dat we nog wel wat ‘finales’ samen zullen betwisten. Ik had wel een vermoeden dat hij lek was gereden. Zowel ik als hij reden een ganse wedstrijd met slappe banden. Toen we de laatste keer, na de laatste bocht, van de berg, naar beneden kwamen, zag ik dat er iets mis was. Helemaal zeker was ik niet. Maar toen we voorbijkwamen aan de materiaalpost en ik merkte dat hij niet in het wiel zat, vermoedde ik dat er wat mis was. De voorbije crossen heeft Wout telkens aan het langste eind getrokken. Misschien was dat vandaag, zonder pech, opnieuw zo geweest maar dat zullen we nooit weten.’
‘Het WK wordt mijn doel. Uiteraard start ik in elke wedstrijd met het doel om te winnen maar het is niet meer zoals vroeger toen deze periode echt het hoogtepunt van mijn wielerjaar was. Ik rij nu nog een paar crossen en trek vervolgens naar Spanje. Ik hoop net ietsje beter terug te komen maar dat willen mijn tegenstanders ook doen. Na mijn terugkomst, in het weekend voor het WK, rij ik nog een wedstrijd maar ik ben er nog niet uit welke dat zal zijn: ofwel Hamme, ofwel Besançon.’
Van Aert: ‘Jammer dat het zo moet eindigen. Het is al uniek dat zoveel crossen in de sprint beslecht werden. Vandaag leek hetzelfde scenario zich te voltrekken maar ik reed op het slechts mogelijke moment lek. Net voor de materiaalpost voelde ik dat er iets mis was maar toen reed ik nog niet helemaal op de velg. Ik wist dat van fiets verwisselen geen optie was. Dan was ik zeker verloren. Op dat moment probeerde ik Mathieu nog voor te blijven maar toen hij voorbij kwam, leek het of ze aan mijn zadel trokken. Toen was de koers gereden.’ Na Zonhoven – de Wereldbekerwedstrijd van zondag – trekt Van Aert op stage naar Spanje en – omdat hij dan toch in de buurt is – start hij in de veldrit van Benidorm op zondag 22 januari. Donderdag kijken de twee tenoren elkaar opnieuw in de ogen in Koksijde.
Edwin MARIËN
Foto Peter WILLEKENS
