Mathieu is supersterk maar Wout is toch nog iets beter in Azencross van Loenhout
LOENHOUT – Drie op vier voor Wout Van Aert deze week. Het zegt veel, maar misschien wel niet alles, over de krachtsverhoudingen tussen hem en Mathieu van der Poel. Pidcock was alweer nummer drie en de rest kwam nooit in het stuk voor. Wie nu nog durft beweren dat we niet mogen spreken van de ‘Grote Drie’ maakt zichzelf iets wijs.
Ook dit keer nam Van der Poel een blitzstart maar toch was Van Aert nog ietsje sneller weg. Op de brug kwam de Nederlander echter alweer als eerste door. Op het wasbord maakte Van der Poel een foutje, jammer genoeg voor hem niet het laatste in deze wedstrijd. Van der Poel wou duidelijk weerwraak nemen voor wat hem in Diegem overkomen was en gaf, telkens het kon, plankgas. In de laatste van de acht af te leggen ronden zou worden beslecht wie op het hoogste podiumschavotje zou mogen plaatsnemen. Eén ding was duidelijk: wie in de fout zou gaan, maakte veel kans om naast de boot te vallen. Eerst was het Van Aert die heel even de mist in ging maar zonder gevolgen. Net voor de materiaalzone zag Van der Poel dan weer zijn kansen op de zege in rook opgaan.
Van Aert haalde het voor Van der Poel en Pidcock. Thijs Aerts uit Rijkevorsel die, na tien jaar bij Baloise Trek Lions, overstapt naar Intermarché-Circus-Wanty werd zevende op 1’51”. De jonge Witse Meeussen uit Beerse (Vlimmeren) ging als achtste over de lijn op 1’54”. Zijn dorpsgenoot Niels Vandeputte maakte de top tien compleet op 2’20”.
Van Aert: ‘Ik heb nog geen oorsuizingen maar dat zou er weleens van kunnen komen als het zo verder gaat. Dit is altijd een speciale wedstrijd. Je hebt de indruk dat je een festivalweide oprijdt. Ik heb vandaag een paar keer gedacht dat de zege niet voor mij zou zijn want op dit parcours is Mathieu gewoon beter. Door de regenval lag de omloop er spekglad bij en dat is meer iets voor hem. Hij kwam telkens een tikkeltje sneller uit de bocht. Ik kon de achterstand iedere keer wel goed maken maar op een bepaald moment wist ik dat het moeilijk zou worden.’
‘Ik heb er alles aan gedaan om tijdens de laatste ronde op kop te zitten maar ik moest mijn leiderspositie afgeven. Toen pakte Mathieu vijf seconden. Ik ben alles blijven geven. Voor de materiaalpost maakte Van der Poel dan een foutje. Daar kon ik weer aansluiten en was er opnieuw spanning. Net als in Diegem werd ik in een defensieve rol geduwd. Mathieu is supersterk en zijn demarrages zijn vlijmscherp. Dat ik telkens terug kon komen geeft me vertrouwen, maar makkelijk is het niet. De kerstcrossen liggen achter de rug maar ook volgende week wordt best nog aardig. De tussenbalans oogt althans voortreffelijk. Zowel de moraal en de benen zijn goed. Ik had nog nooit gedacht dat ik nu al zo goed in conditie zou zijn. En drie op vier: dat is een resultaat dat ik vroeger op school nooit haalde.’
‘Uiteraard blijft het wegseizoen het allerbelangrijkste maar er is niets zo plezant dan mij in tussentijd te amuseren en een supergoede training af te leggen. Ik rij de cross in Baal niet. Oudejaarsavond zal voor één keer iets langer duurde. We gaan vieren met vrienden maar ik blijf gefocust want dinsdag wacht al de volgende opdracht in Herentals. Ik heb er twee keer gereden en telkens ook gewonnen, maar nooit met publiek langs de kant. En als er nu één ding leuk is aan een thuiscross dan is het dat er heel veel mensen kunnen komen.’ Dat is meteen de volgende opdracht voor de grote drie. Zondag wordt er gecrosst in Baal, bij Sven Nys. Van de Grote Drie verschijnt alleen Tom Pidcock daar aan de start.
Edwin MARIËN
Foto Peter WILLEKENS
