Leerlingen van Basisschool Ursulinen hijsen mee regenboogvlag in Mechelen
MECHELEN – Vandaag is het Internationale Dag Tegen Holebifobie en Transfobie (IDAHOT). Wereldwijd vraagt men aandacht voor homohaat en de sociale onwenselijkheid daarvan. In Mechelen toont men dat iedereen zichzelf mag zijn door het massaal hangen van regenboogvlaggen, regenboogaffiches, -buttons, -tekeningen en andere kleurrijke objecten in het straatbeeld. De regenboogvlag is hét symbool voor de holebigemeenschap, diversiteit en verdraagzaamheid.
Bart Somers, Vlaams minister van Gelijke Kansen, burgemeester Alexander Vandersmissen (beiden Open Vld) en Gabriella de Francesco (Groen), schepen van diversiteit en gelijke kansen, hesen vanochtend de vlag voor de Sint-Romboutstoren in het bijzijn van college- en gemeenteraadsleden, partners van de HLWM (Homo- en Lesbiennewerking Mechelen) en Het Roze Huis en leerlingen van de Mechelse basisschool Ursulinen die in het kader van de Paars-campagne op school deels in het paars gekleed waren. Wij praatten met Sterre, Nora en Larissa (zie foto).
Sterre: ‘Er hangen bij ons in de school allemaal vlaggen van verschillende landen en aan onze poort geeft men paarse bandjes zodat we die dragen als teken van solidariteit. In onze boeken komt homofobie voor. We hebben er ook al eens gedurende een les over gepraat en onze mening vertelt.‘ Nora: ‘Ik ken een paar mensen die anders geaard zijn maar ik ben heb daar geen probleem mee. Ik ‘supporter’ er niet echt voor maar ik ben ook niet echt tegen. We gaan hen zeker niet uitsluiten. Bij ons op school valt het best mee wat dat betreft.’ Larissa: ‘We vinden dat je mag kiezen voor wie je bent en op wie je valt. Ik vind niet dat mensen daarop mogen oordelen. Maar ik denk wel dat dit wel degelijk gebeurt, dat mensen die vallen op mensen van het zelfde geslacht worden uitgesloten. Het is onze taak om tegen personen die anderen uitsluiten te zeggen dat dit niet kan.’
De Francesco: ‘Vandaag en de komende dagen wapperen de regenboogvlaggen op de Sint-Romboutstoren en voor het stadhuis. Regenboogbanken en –picknicktafels zijn er het hele jaar door en ook de drie regenboogzebrapaden worden door de stad in ere gehouden. We sensibiliseren rond online haatspraak, zorgen voor een gendergelijk straatbeeld met onze straatnamen en nemen deel aan een Europees project rond LGBTQIA+-migranten.’
Vandersmissen: ‘We doen dit elk jaar maar het is ook belangrijk dat we dit blijven doen. Dit jaar kennen we een dubbele inzet aangezien de Special Olympics beginnen. Zo werken we aan een inclusievere stad. Soms vragen mensen of we niet teveel regenboogpaden en –vlaggen hebben maar er kunnen er niet genoeg zijn. Gelijkwaardigheid is nog niet verworven en tot zolang moeten we dit blijven doen.’
Somers: ‘Vandaag vieren we het feest van de liefde. Ik heb zonet een bezoek gebracht aan de Kazerne Dossin waar je kan zien hoe mensen tijdens de tweede wereldoorlog werden opgesloten en mishandeld omwille van hun geaardheid. Ook na WO II zijn mensen hiervoor nog veroordeeld. Pas in 1994 werd het in Duitsland uit het strafwetboek gehaald. Ook bij ons hadden mensen het in de jaren ’70 nog moeilijk om zich te outen. Ons land is een voortrekker op vlak van LBGTQIA+-rechten. We staan op tweede plaats van de Rainbow Index, na Malta. Maar de realiteit is ook dat negen op de tien mensen met een andere geaardheid ooit werden geconfronteerd met geweld en liefst zeven op tien heeft weleens aan zelfmoord gedacht.’ Marieke Jochems van het Roze Huis Antwerpen: ‘Op 17 mei 1990 – amper 33 jaar geleden – schrapte de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) homoseksualiteit uit het boek van geestesziekten. Op momenten zoals vandaag zijn we ons bewust van de rechten die we als gemeenschap hebben opgebouwd. Spijtig genoeg zijn die rechten geen verworvenheden. Het huidige anti-LGBTQIA+-klimaat in Italië is daar een pijnlijk bewijs van.’
Edwin MARIËN
