Jeugd Olympische Spelen: Astrid (Schoten): ‘Crazy. In mijn tweede race ooit liep ik de limiet’
SCHOTEN – De Belgische selectie op het Europees Jeugd Olympisch Festival in Maribor bestaat uit een bont gezelschap. Je hebt de volleyballers – die al aan menig toptornooi deelnamen -, de 3×3-basketters – die voor het eerst samenspelen -, judoka’s – die naar het WK eind augustus toeleven – en dan heb je nog atleten die elk een apart verhaal met zich meedragen. Neem nu Astrid Van Breedam (zie foto) uit Schoten.
‘Ik ben geselecteerd voor de 2 000 meter steeple met een tijd van 6’48”, dat is vijf seconden onder de limiet. Dat was bijzonder onverwacht omdat het maar mijn tweede steeplewedstrijd ooit was. Het is een wonder dat ik hierin geslaagd ben. Tijdens mijn eerste steeplekoers zat ik er nog twaalf seconden boven. Het tijdsverschil tussen mijn eerste en mijn tweede wedstrijd bedroeg dus achttien seconden. Op deze manier is een kinderdroom uitgekomen. De limiettijd heb ik gelopen in Vilvoorde, op het provinciaal kampioenschap. Ik woon in Schoten maar ik train bij AC Lierse.’
‘Ik ben begonnen als vijfjarige op de atletiekpiste in Schoten. Nadat ik was gaan tennissen ging ik daar altijd een rondje lopen. Op de duur kreeg ik de smaak te pakken en ben ik mee gaan lopen met mijn papa. Voor ik het wist nam ik ook deel aan crossen. Pas vorig seizoen ben ik gestart met aan atletiek te doen in de zomer, op de piste. Bedoeling was om af en toe eens een wedstrijdje mee te pikken om de snelheid te onderhouden. Dit jaar zijn we er voor gegaan zonder echt een doel voor ogen te hebben. Vorig jaar had ik dat wel. Toen wilde ik de limiet lopen op de 1 500 meter maar dat is zwaar tegengevallen. Dat wilde ik niet nog eens meemaken.’
‘Ik heb nog nooit een echte blessure gehad. Daar lag het niet aan. Maar doordat het mijn eerste pisteseizoen was speelde de warmte me parten. Bovendien had ik voor aanvang van de wedstrijden de nodige stress. Uiteindelijk is het allemaal goed gekomen. Lopen zit heel hard in de familie: mijn neven doen het allemaal – al zijn dat spurters – en mijn papa (Filip) liep ook. Nu nog neemt hij deel aan triatlons. Het is wel leuk dat ik samen met hem kan trainen. En nadien zijn mijn jongere nichtjes ook begonnen. Toch wel aangenaam dat iedereen in het loopwereldje zit. Mijn neven trainen in Brabant, mijn nichtjes bij ABES Edegem en nog een andere neef in Nederland.’
‘Op lange afstand ben ik dus de beste in de familie. Dat ligt me sowieso meer dan de kortere nummers. Die snelheid kan ik zeker gebruiken tijdens het winterseizoen. Ik ben nog negen seconden verwijderd van de limiet op de 1 500 meter, al zit daar wel wat marge op. Ik zie alvast mogelijkheden. Misschien dat ik dat volgend jaar eens probeer. Nu leg ik de focus op de steeple. Er zijn heel weinig atleten in België die daarvoor kiezen. Dat is wel jammer. Ik kan nooit eens een wedstrijd tegen een concurrente lopen. Meestal starten er een vijftal atleten en ligt het veld al meteen ver uit elkaar. Dat is niet plezant. Gelukkig begint er wat meer aandacht te komen. Eline Dalemans bijvoorbeeld legt zich er ook op toe, maar zij loopt – als seniore – de 3 000 meter steeple.’
‘Je vindt tegenwoordig nog amper steeplebakken. Daarvoor moeten we naar Lier rijden. Niet dat ik daarom alleen voor de plaatselijke club heb gekozen. Ik vond het al leuk hij Lierse en met de fusie was het makkelijk om mee te gaan.’
Nu, ook in Maribor maakte Astrid al een avontuur mee. Haar halve finale stond dinsdagochtend heel vroeg geprogrammeerd maar door het slechte weer heeft men de kalender omgegooid zodat alle deelnemers meteen mogen starten in de finale. ‘Met mijn tijd sta ik op dit moment twaalfde in Europa. Dat is niet slecht maar heel wat van die meisjes doen hier ook mee. Dat zorgt er wel voor dat er niet al teveel druk op mijn schouders zal liggen. Niks moet. Ik dacht vooraf: ‘als ik de finale niet haal dan is dat maar zo maar nu sta ik er wel, en zonder te lopen.’
‘Het gaat me vooral om de fun. Ik wil hier ook ontdekken wat het allemaal inhoudt: deelnemen aan een groot kampioenschap. De (afgelaste) halve finale stond om 10.10 uur in de ochtend geprogrammeerd. Natuurlijk wist ik niet dat de wedstrijd zou worden afgelast. Om half zes ben ik opgestaan want drie uur op voorhand moest ik eten. Vanaf een week voor de wedstrijd heb ik mijn ritme er helemaal op afgestemd. Allemaal onnodig dus.’
Vanavond gaat ze aan de slag in de finale. ‘Dat is een veel makkelijker uur. Dan ligt er niks op je maag. Aan een pronostiek waag ik me niet. Ik ken niemand maar ik ben wel benieuwd naar de concurrentie. Maar tijden zeggen niet alles. Iemand van 6.36 kan een slechte wedstrijd lopen. Het hangt van veel dingen af. Hoe warm of koud is het? Regent het? We zien wel. Van heel de Belgische selectie kende ik alleen Sem Serrano – die geselecteerd was voor de 3 000 meter – omdat hij ook deelneemt aan crossen. De anderen waren voor mij volledige nieuwkomers maar het klikt wel. Op de stage in Gent vormden we meteen een hechte groep. Het was gezellig en op die manier voel je aan wat iedereen zijn passie is en zijn doel. En dat zorgt ervoor dat we elkaar kunnen steunen. Iemand die stressgerelateerd is kan je helpen bijvoorbeeld.’
Met twintig meisjes aan de start beloofde het in de finale een hele bedoening te worden. Er werd gestart vanop twee rijen: zeven meisjes op rij één, de dertien anderen op de tweede rij. Bij hen, helemaal in de buitenbaan, Astrid Van Breedam. In principe had zij de slechtste startpositie dus.
Maar dat liet ze niet aan hart komen. Ze spurtte meteen naar de leiding en na de eerste ronde kwam ze als derde door. Na de tweede ronde ontstond een kopgroep van vier en ook daar maakte zij nog deel van uit. Langzaam maar zeker werd duidelijk dat de Tsjechische Karolina Jarosova er met kop en schouders bovenuit stak. Met nog twee ronden te gaan liep Van Breedam nog in vijfde positie maar ze had zich vergaloppeerd. Uiteindelijk finishte de winnares in 6.32.79. Van Breedam werd tiende in 7.01.22, duidelijk onder haar besttijd dus.
3×3-PLOEG GAAT DOOR NA ONVERWACHTE TRILLER IN HET SLOT
Druk dagje vandaag voor de zwemmers en zeker voor de deelnemers aan de 50 meter vrije slag die de finale halen, want zowel de reeksen, de halve finales als de finale staan op één dag geprogrammeerd.
Voor ons land kwam Vincent Van Hooydonck uit Kapellen, aangesloten bij BRABO Antwerpen, in actie. Overigens zelden geweten dat wedstrijden zo kort na elkaar worden afgewerkt. De nummer laatst van reeks één hing nog met zijn hiel in het water of reeks twee ging al van start.
Van Hooydonck had één van de betere besttijden en mocht dan ook in de zesde en laatste reeks – met de allersnelsten – aantreden. Een plek in de halve eindstrijd mocht dan ook geen probleem zijn. Hij werd zesde in zijn reeks met 23.85 De Griek Dimitros Papadoupoulos won in 23.33. Zestien jongens zwemmen vanavond de halve finales. Van Hooydonck klokte de twaalfde tijd.
In de halve finale zwom hij nog iets sneller. Hij finishte na 23.64, goed voor een vierde plek en de achtste tijd, net goed voor een finaleplaats. Daar verscheen hij echter niet meer aan de start. Het goud was voor de Oekraïner Nikita Sheremet in 23.21.
De 3×3-basketjongens – met Antwerpenaar Maxim De Block (Antwerp Giants, ex-Oxaco) hebben zich geplaatst voor de kwartfinales na een onverwachte triller in het slot. In het begin van de wedstrijd tegen thuisland Slovenië ging het nog gelijk op: 4-5.
Het basket wordt afgewerkt in het midden van de stad. Vergelijk het met de Groenplaats in Antwerpen. De thuissupporters werden nog opgejut door de commentator en er schalde Sloveense muziek voor de luidsprekers. Maar dat kon onze landgenoten niet deren. Ze liepen zomaar eventjes uit naar 4-13. Toen stokte het even. Ze lieten zich dit keer niet vangen aan het maken van overbodige fouten maar tijdens de tweede helft van de partij waren de shots niet meer precies.
Op twee minuten voor het einde stond het 7-15. Geen enkel probleem denk je dan maar in 3×3 kan alles. De Slovenen lukten twee tweepunters op rij en met nog tien seconden te gaan werd het 14-15. Toen bracht Boone de verlossing, wat meteen een ticket oplevert voor de volgende ronde. Daarin spelen ze morgen tegen Frankrijk. Toevallig: ook de volleyballers spelen tegen onze Zuiderburen. Die zetten wel al in de halve finale.
Edwin MARIËN