Jacob Relaes uit Zwijndrecht rijdt zich na maanden tegenslag in de kijker
KNOKKE- HEIST – De Belgium Baloise Tour probeert voor ieder wat wils te bieden. Zo is er traditioneel een spurtersetappe bij. En bijna even traditiegetrouw finisht die op de Wandelaar in Knokke-Heist. Philipsen haalde het voor Van Poppel en Pedersen, die leider blijft. Morgen wacht de renners een tijdrit van net geen twaalf kilometer in Scherpenheuvel-Zichem.
De kopgroep van de dag bestond uit zes renners: Daan van Sintmaartendorp , Nick van der Meer, Theo Bonnet, Yoeri Havik, Yentl Vandevelde en Jacob Relaes. Laatstgenoemde drie zouden het het langst uitzingen. Relaes was dubbel gemotiveerd. Hij werd geboren in startplaats Beveren en woont in Zwijndrecht.
‘Voor onze ploeg (Tarteletto-Isorex) is het altijd de opdracht om ons in de kijker te rijden, zeker in de Belgium Baloise Tour. Ik ben niet alleen geboren in Beveren, ik ben er ook altijd naar school geweest en ik woon op 100 meter van de gemeentegrens. Dat was een grote stimulans om me vandaag te tonen. Drie andere renners waren ons te vlug af. Na 30 kilometer probeerden we met zijn drieën naar dat trio te rijden maar het gat was al redelijk groot en er werd niet gewacht, wat niet echt verstandig was.’
‘Het werd een tactisch spelletje, maar uiteindelijk ben ik toch in mijn opzet geslaagd. Tegenwoordig kan je geen voorsprong van zeven minuten meer uitbouwen , alleen in de Brussels Cycling Classics gebeurde dat nog, en je zag dat het daar slecht afliep. Het peloton zorgt ervoor dat een kopgroep niet meer dan twee minuten boni kan nemen.’
‘De voorbije jaren heb ik echt veel tegenslag gehad: vorig jaar sukkelde ik met een hernia. Die diagnose kreeg ik in januari toen ik in Valencia verging van de pijn. Ik verdween meer dan vier maanden uit het peloton. Nadien stelde men vast dat ik een vernauwing had in mijn bekkenslagader. Hierdoor werd ik geopereerd in Aalst. Men heeft de ader losgemaakt van mijn buik. Na de ingreep mocht ik zes weken helemaal niets meer doen.’
‘Ik ben blij dat ik nu stilaan naar een goed niveau groei maar ik voel wel dat het nog niet is zoals daarvoor. Maar uiteindelijk ben ik blij met mijn prestaties. Ik heb nog steeds de ambitie om een stapje hoger te zetten maar anderzijds word ik natuurlijk een dagje ouder. Ik ben net 26 geworden. Maar ik geef nooit op. Je weet wat er nog mogelijk is wanneer alle problemen van de baan zijn.’
‘Ik zit in de ideale ploeg. We hangen goed aan elkaar en ook de omkadering is tof. Dit is nu mijn derde seizoen bij Tarteletto en het gaat elk jaar altijd maar beter en beter. Het materiaal wordt beter. De renners worden beter. Het is zeker niet meer de ploeg van vijf jaar geleden. Ik hoop me ook tijdens de zaterdagrit in de kijker te rijden want ik ben eigenlijk meer een klimmer. Misschien dat de inspanning van vandaag dan nog in de benen zal zitten maar we zien wel wat er nog inzit.’
‘Volgende week rij ik nog het Belgisch kampioenschap en dan nadien ik een korte pauze want ik heb al heel veel gekoerst na die korte voorbereidingsperiode. Dan volgt er een korte trainingsstage en vervolgens hoop ik opnieuw te kunnen aantreden in de Ronde van Wallonië.’
Edwin MARIËN
