Het ‘Zilveren Meer’ krijgt een ‘Gouden Podium’
MOL – Vorig jaar zat men met de handen in het haar in Mol. Niet omwille van corona, maar omdat het geen tv-cross was, vond men te weinig sponsors en kon de veldrit aan het Zilvermeer niet plaatsvinden. Dit seizoen liep het wel even anders. De organisatoren kregen de Drie Tenoren niet alleen aan de start, ze namen ook de podiumplaatsen in. Ook al telde de cross ‘maar’ mee voor het minst belangrijkste regelmatigheidscriterium.
Wout Van Aert maakte gisteren zijn resterend programma bekend. Daar zit een zeer uitgebreid Kersthoofdstuk bij en in de eerste van die reeks crossen toonde hij wat hij in zijn mars heeft. In de aanvangsfase kon onder meer Laurens Sweeck uit Booischot nog een demarrage plaatsen maar uiteindelijk was dat een voetnoot in het verhaal. Ook Van der Poel toonde zich. Het was zowaar Quinten Hermans die de troepen voorin uitdunde. Sweeck werd eraf gereden. Van Aert en Van der Poel konden hun wagonnetje aanhaken.
Nog voor halfweg nam Van Aert de teugels in handen en reed hij met Van der Poel voorin. In de achtergrond was Sweeck opnieuw genaderd tot op plek drie. Met nog drie ronden te rijden ging Van Aert ervandoor. Van der Poel verachterde: eerst dertien seconden, vervolgens negentien dan 22 en bij de eindafrekening zelfs 46 eenheden. Sweeck werd vierde, Corne van Kessel uit Olen zevende en Witse Meeussen uit Beerse tiende.
Van Aert: ‘Misschien was deze prestatie wel het gevolg van een goede stage. Alles is ook goed verlopen. Ik ben in de opbouwende fase na mijn rustperiode en het zal steeds beter gaan. Dat is gewone wetenschap.’ Hoe hij aankijkt tegen de volgende vijf duels met Van der Poel? ‘Ik weet alleen dat dit de eerste van negen crossen was die ik afwerk in de kerstperiode. Er komt een hele druk tijd aan. Als ik aan de start sta, geven ze altijd volle bak. Dan is het niet echt belangrijk wie voor de rest meedoet. Het wordt dan sowieso afzien. Maar je kan ervan aan dat ik altijd zal proberen van te winnen.’
‘Dit is een leuke cross om te rijden, in eigen streek, dichtbij huis. Ik kom altijd graag naar hier. Zo’n zandcross ligt me nu éénmaal. Het als altijd een snelle wedstrijd. Ondanks de regen blijft de omloop berijdbaar. Het is een goed doorlatende bodem. Het is dankbaar om daarop te rijden. Je weet dat het nooit echt ploeteren wordt. In het begin moest ik even het goede gevoel zoeken en in het wiel was het niet altijd makkelijk om de juiste lijn te volgen maar het lopen ging zeer goed. In de materiaalposten was het te moeilijk om door te fietsen. Dat was een heel lange loopstrook. Het was mooi dat ik daar het verschil kon maken. Halfweg koers trok Van der Poel even door en toen had ik het lastig om hem te volgen. Ik wist dat mijn kansen groter zou worden als ik daar bij hem zou kunnen blijven.’
‘Ik ben als jonge knaap op dit parcours vijf keer op rij provinciaal kampioen geworden. Nadien heb ik hier nog een Belgisch kampioenschap gereden. Toen ging het iets minder goed maar bij de profs zijn mijn statistieken in Mol zeer mooi. Ik vind dit de leukste periode van de cross. Vandaag merkte ik al dat er meer supporters waren en er is een andere sfeer dan op andere veldritten. Het is wel een zware periode maar toch geniet ik ervan. Morgen breng ik kerstavond rustig thuis door. De anderen eten dan een kerstmenu maar ik hou het op een pasta. En neen, ik sta gelukkig niet in de keuken.‘ Maandag, in de Wereldbekerwedstrijd van Gavere, komen de Grote Drie, opnieuw aan de start.
Edwin MARIËN
