Het kan dus toch: pech met ketting houdt Van Aert van achtste zege
HULST – Uitgerekend op het mooiste parcours van het seizoen en op een omloop waar voorbijsteken bijzonder moeilijk was, kwam er een einde aan de indrukwekkende zegereeks van Wout Van Aert. Al meteen na de start van de Wereldbekerwedstrijd in Hulst kreeg de Belgische kampioen af te rekenen met materiaalpech, een euvel dat hij niet meer kon rechtzetten. De gelegenheid dus voor de anderen om een keertje in de schijnwerpers te staan en Tom Pidcock en Eli Iserbyt deden dat allebei. De Brit won de wedstrijd, onze landgenoot is nu al zeker van de eindzege in de Wereldbeker.
De Wereldbekerwedstrijd in Hulst, op een steenworp van de Belgische grens, keerde terug naar het centrum van de stad. Vorig jaar werd er nog in de buurt van de Westerschelde gereden maar nu toerde men rond en zelfs door de molen. Misschien wel het mooiste parcours van het jaar maar ook bijzonder moeilijk om in te halen. Heel fraai om te bekijken – in niet covid-tijden dus – want je verliest de renners nauwelijks uit het oog. Op zo’n omloop is het zaak om mee voorin te zijn en geen pech te hebben en net dat was hetgene wat Van Aert overkwam. in de aanvangsfase.
‘Net voor mij maakte Tom Van den Bosch een foutje. Ik klauterde het daaropvolgende heuveltje op maar toen vloog mijn ketting eraf. Ik heb nog proberen te trappen maar net daardoor kwam de ketting muurvast te zitten. Ik ben daar een hele tijd mee bezig geweest.’ Van Aert verzeilde naar de 39ste plaats. Eén ronde verder kwam hij door als 32ste maar nog steeds met een achterstand van 45 seconden. De nederlaag was een feit. ‘Dit is de andere kant van de medaille. Uiteindelijk geraakte het probleem opgelost, want gedurende de rest van de wedstrijd heb ik er geen hinder meer van gehad, maar toen waren de vogels aan gaan vliegen. ‘
‘Ik had er echt geen idee van hoeveel renners me voorbij waren gestoken. Ik focuste me alleen maar op de ketting. Pas na een halve ronde merkte ik dat er een heel pak renners me had ingehaald. Na twee ronden besefte ik dat het gat achter Van der Haar veel te groot was en dat een vierde plaats het hoogst haalbare was. Ik was uiteraard naar hier gekomen om er volop voor te gaan. Die acht op acht was toch iets wat op de duur begon te leven. Maar goed, je weet dat je elke dag een stap dichter bij de nederlaag staat en nu was het zover.’
‘In Herentals zal ik er uiteraard opnieuw alles aan doen om te kunnen winnen. Ik kan nu twee dagen rusten en dan rijd ik op vier kilometer van mijn deur.’ Het blijft dus wachten voor Van Aert op een overwinning in Zeeland. Het was de zesde maal dat er in Hulst werd gekoerst. Vier keer was Van der Poel de beste, éénmaal won Iserbyt, nu Pidcock dus.
Iserbyt had uiteraard ook vandaag graag gewonnen om op die manier extra glans te geven aan zijn eindzege in de Wereldbeker. Hij won in Waterloo, Iowa, Overijse, Koksijde en Besançon, was tweede in Fayetteville, Tabor, Rucphen en Hulst en derde in Zonhoven. In Val di Sole eindigde hij als vierde, in Namen als vijfde en in Dendermonde als negende. We mogen dus gerust van enige regelmaat spreken. Antwerpen verdween van de kalender en nu wachten enkel nog Flamanville en Hoogerheide.
‘We bleven altijd op dezelfde afstand rijden, Pidcock en ik. En het jammere is dat hij geen enkele fout maakte. Ik hoopte in de laatste ronde nog wat tijd goed te maken in de looppassage maar het lukte niet. Nu, uiteraard was winst in het eindklassement van de Wereldbeker het belangrijkste. Dat betekent meteen dat ik een aantal wedstrijden kan laten vallen en wellicht wat vroeger dan voorzien naar het WK in de Verenigde Staten kan afreizen.’
‘Pidcock reed een uitstekende wedstrijd dus wellicht was de tweede plaats het hoogst haalbare. Bovendien ben ik gisteren redelijk diep geweest. Wout heeft aan het eind wellicht niet meer het onderste uit de kan gehaald met het oog op Herentals en het BK. Je weet dat je Van Aert maar één of twee keer op een seizoen kan kloppen. Als dat volgend weekend in Middelkerke opnieuw gebeurt dan zal ik bijzonder blij zijn. Maar ook verliezen tegen deze Pidcock is geen oneer. We zijn aan elkaar gewaagd. De wedstrijden die mij het best liggen dragen ook meestal zijn voorkeur.’
OPROEP OM ACTIE TE ONDERNEMEN TEGEN GEDUBBELDE RENNERS
Pidock heeft de overwinning niet gestolen. ‘Dit voelt goed aan. Het was een zware wedstrijd. Eli hield me voortdurend onder druk maar ik slaagde erin om constant een kleine voorsprong van vier, vijf, zes seconden te behouden. In de laatste ronde heb ik geen overdreven risico’s meer genomen in de afdaling. Ik ben eigenlijk geen enkel moment zegezeker geweest. Eli reed bijzonder sterk. Deze overwinning geeft me heel wat vertrouwen. Heel de tijd aan kop rijden is iets helemaal anders dan een ganse wedstrijd te moeten achtervolgen. Ik weet nu waar ik sta maar ook waar ik nog vorderingen moet maken. Op het eind zat ik er wat door dus op dat gebied kan het nog beter. Dinsdag start ik in Gullegem, woensdag in Herentals. Dan zit mijn ‘Belgisch’ programma erop.’
Na het kwartet Pidcock-Iserbyt-Van der Haar-Van Aert finishte Toon Aerts voor Michaël Vanthourenhout, Quinten Hermans, Laurens Sweeck, Vincent Baestaens en Toon Vandebosch. Het kan een indicatie zijn voor het BK van volgend weekend alhoewel het parcours er dan helemaal anders zal uitzien.
Bij de vrouwen was Lucinda Brand de snelste met geringe voorsprong op Puck Pieterse en Annemarie Worst. Kijken we hier de Belgen dan vinden we Alicia Franck op een tiende plaats, Marion Norbert Riberolle op een veertiende plek en Sanne Cant op de twintigste.
Het meeste aandacht ging uit naar een tweet van Lucinda Brand enkele uren voor de race waarin ze uithaalde naar de UCI. ‘Wanneer gaan jullie het probleem van de gedubbelde renners nu eens eindelijk oplossen? Waarom moeten wij rekening houden met renners die op een ronde achterstand rijden? Gisteren heeft dat de race van Ceylin verpest. Ik heb het niet over éen bepaalde renster. Dit gebeurt elke week. Ik heb vorig jaar al contact met jullie opgenomen over dit probleem en kwam zelfs met een oplossing maar er gebeurde niets. We krijgen waarschuwing na waarschuwing van UCI-commissarissen voor kleine dingen zoals het niet plaatsen van armnummers. Maar de echte problemen, die een race beïnvloeden, worden genegeerd. Laten we dit aub samen oplossen. Dit is een gedeelde verantwoordelijkheid van renners en federatie.
Edwin MARIËN
