Hanne Desmet de Koning te rijk, Loena Hendrickx voelt zich zelfzeker
MECHELEN – Persoonlijk woonde ik de Olympische Zomerspelen van Barcelona, Atlanta en Sydney bij. Een (Belgisch) medaillewinnaar kon je makkelijk herkennen. ’s Anderendaags zag je die man of vrouw luidkeels en met de nodige liters bier door de straten trekken. Niks van dat alles bij Hanne Desmet, geboren in Wilrijk en woonachtig in Mechelen. Los van het feit dat dergelijke uitspattingen in Beijing niet mogelijk zijn blijft zij geconcentreerd op de race waarop zij voor aanvang van de Spelen al haar zinnen had gezet: de 1 500 meter. Fris als een hoentje ging ze naar de training.
‘Ik kon gisteravond heel moeilijk de slaap vatten. Ik was heel moe en dacht dat ik onmiddellijk zou indutten maar dat was niet zo. Ik was echt nog aan het nagenieten van dat supergoed gevoel na gisteren. Het was een hele leuke racedag. De reacties die ik heb gekregen zijn niet meer te tellen. Iedereen was superpositief. Nu besef ik pas wat deze medaille betekent voor ons land. Ik had nooit gedacht dat men dit ‘historisch’ zou noemen maar nu ik het even rustig bekijk: ik ben wel de eerste Belgische vrouw die een medaille behaalt op de Winterspelen en de zevende Belgische atleet ooit. Het schaatsgevoel was supergoed. Ik was echt aan het racen, acties aan het maken. Het was een geweldig gevoel om op deze manier met shorttrack bezig te zijn. In de finale heb ik een foutje gemaakt toen ik naar voren wilde. Dat ging niet erg vlot. Daarna heb ik mijn eigen route gevolgd. Het is allemaal mooi uitgedraaid en ik ben dan ook tevreden.’
‘Heel dit jaar is superzwaar geweest. Fysiek en mentaal was ik in zo’n slechte toestand. Het duurde allemaal zolang en dan nu zo in vorm zijn is gewoon echt geweldig. Wanneer je een hersenschudding hebt weet je nooit hoelang het gaat duren. Je voelt je leeg, je hoofd doet pijn, je kan niet trainen,… Je kan er niks aan doen. Voordat de Wereldbeker startte voelde ik mij beter maar nadien was mijn lichaam een beetje op. Ik moest gewoon wachten en dat is gelukt. Ik voel me fit. Als je dan ziet van hoever ik kom is dat een geweldig gevoel. Gelukkig is de klik er gekomen enkele weken voor ik naar hier moest komen. Eindelijk kon ik terug diep gaan op training. Daarvoor zei mijn hoofd gewoon ‘neen’ vanaf het moment dat ik zware inspanningen deed. Ineens was dat er niet meer en dat was superleuk. Ik wilde zo graag alles geven. Het is heel frustrerend wanneer dat niet kan.’
‘Gisteren maakte ik iets onwerkelijks mee. Het was middernacht en we zaten met zijn allen in de bus. Plots zei men dat iemand me aan de telefoon wenste te spreken. Dat was niet de afspraak. We zouden geen enkele telefoon opnemen. Maar dit was net iets anders. Het was de Koning. Hij wenste me proficiat en zei dat we elkaar heel binnenkort zouden zien op het Paleis. Zover is het nog niet. Ik heb nog superveel zin in de 1 500 meter. Ik weet hoe sterk ik ben. Het is mijn favoriete afstand. Het gaat altijd heel snel in de shorttrack dus het kan ook zijn dat ik bijvoorbeeld van de baan word gereden. Maar ik heb in ieder geval een medaille om mee te nemen zodat ik nog meer vertrouwen krijg. Dat is een goed vooruitzicht. Objectief gezien liggen mijn kansen op de 1 500 hoger. Er zijn nog heel wat meisjes die nog niks bereikt hebben en die supergebrand gaan zijn om nog iets te halen. We zien wel. De loting bepaalt tegen wie je uitkomt. Mijn conditie is heel erg goed vandaar dat ik het meest hou van het langste nummer. Ik heb vaak een hele goede eindsprint en in de 1 500 heb je daar het meeste aan. Op de 1 000 blijft het tempo best hoog maar op de 1 500 kan je veel meer inhalen en dat is mijn sterke kant. ‘
‘IK HEB ME NOG NOOIT ZO GOED GEVOELD VOOR EEN WEDSTRIJD’
Loena Hendrickx uit Arendonk, geboren in Turnhout, moet nog in actie komen in het kunstrijden maar ze is er klaar voor. ‘Ik heb de wedstrijd van Hanne gevolgd en ik ben heel blij voor haar. Maar ik moet ook aan mezelf denken en vroeg gaan slapen. Ik heb ze nog niet gezien maar ik ga ze zeker nog heel hard feliciteren. Het is een droom die voor haar is uitgekomen. Hopelijk kan ik ook het beste van mezelf tonen hier. De trainingen lopen supergoed. Het kan eigenlijk niet beter. De voorbereiding verloopt prima. Ik heb me nog nooit zo goed gevoeld voor een wedstrijd dit seizoen. Ik moet gewoon het vertrouwen, dat ik nu op training heb, behouden. Dan moet het goed komen. Ik ben er echt wel klaar voor.’
‘Ik probeer me af te zonderen voor de berichtgeving over Kamila Valieva. Ik heb het geluk dat ik het nieuws vanuit België hier niet kan volgen want ik heb begrepen dat het daar constant op tv komt. Ik probeer me er echt vanaf te sluiten en moet mijn focus behouden. Wat de rest doet maakt voor mij niet uit en dat gaat ook geen verschil maken voor mijn prestatie. De plaats is voor mij niet zo belangrijk. Ik wil gewoon voor mezelf twee heel mooie küren neerzetten. Dan zal ik tevreden zijn. Wat er voor de rest gebeurt gaat daar niks aan veranderen.’
In aanloop naar de Spelen sukkelde Hendrickx met een ontsteking aan de rugwervels, en dat ongemak blijkt nog altijd niet van de baan. ‘Mijn rug is nog altijd wel een probleempje, al gaat het wel al een stukje beter. Ik krijg de nodige zorgen van de kinesisten en artsen hier ter plaatse. Op sommige trainingen moet ik toch wel de pijn verbijten. Maar ik probeer daar niet op te focussen.’
“Voor vertrek naar Peking zijn we heel intensief gaan trainen, ik was echt doodop. Hier heb ik natuurlijk minder trainingsmogelijkheden en doe ik het wat rustiger aan’, aldus Hendrickx, vijfde op het WK van 2021 in Stockholm en het nummer vier op het voorbije EK in Tallinn. Op de Olympische Spelen van 2018 in PyeongChang eindigde Hendrickx op de zestiende plaats. De Arendonkse is naar eigen zeggen veel rijper geworden. ‘Ik was jong en stond er niet bij stil wat ik toch bereikt had. Alles ging een beetje vanzelf. Op mentaal vlak was ik ook nog niet zo sterk. Nu denk ik over veel meer zaken na’, vertelde Hendrickx, die vorige week vrijdag samen met alpineskiër Armand Marchant de Belgische vlag droeg tijdens de openingsceremonie.
De Belgische biatleten stelden alweer teleur. Thierry Langer was de beste Belg op de 67ste plaats in de tien kilometer sprint, maar net als zijn drie landgenoten kon hij zich daarmee niet kwalificeren voor de achtervolging van zondag. Langer maakte één schietfout en eindigde op 2.59.4 van winnaar Thingnes Boe. Dan volgden Claude (84ste op 3.34.7, vier missers), Lahaye-Goffart (91ste op 4.14.7, één misser) en Beauvais (94ste en laatste op 6.06.4, vier missers). Voor Kim Meylemans worden het ook Spelen om zo vlug mogelijk te vergeten maar zij heeft een excuus. Eerst werd ze geïsoleerd omwille van corona, nadien liep ze een scheur in de hamstrings op. Na de derde reeks vanmiddag stond ze, net als gisteren, op de elfde plaats maar in de afsluitende run viel ze terug naar plaats achttien. Het goud ging naar de Duitse Hannah Neise.
Edwin MARIËN + Sporza / Belga
*PROGRAMMA VOOR ZONDAG: ATLETEN UIT DE PROVINCIE ANTWERPEN: Alpineskiën – reuzenslalom met Sam Maes (eerste reeks om 3u15), tweede reeks om 6u45 (tweede reeks live op Sporza, eerste op ARD, Shorttrack 500 meter met Stijn Desmet (3de kwartfinale om 12 uur, eventueel halve finale om 12u27, eventuele B-finale om 13u09, eventuele A-finale om 13u14 (live op NOS 1) ; ANDERE BELGEN: Reuzenslalom met Dries Van den Broecke (zie Sam Maes); SCHAATSEN: 500 meter: met Sandrine Tas (14u56 in 2de reeks, live op RTBF2 / Tipik)
