Goud voor turnduo, ook medailles voor korfballers, Tinne Gillis en Eddy Merckx
ANTWERPEN – Het werd een geweldig drukke maar ook bijzonder vruchtbare dag voor de Antwerpse deelnemers aan de Wereldspelen. Het duo Heijens-Röttger imponeerde in de acrogym en overblufte de tegenstand. De korfballers en squashter Tinne Gillis strijden morgen om het goud en biljarter Eddy Merckx haalde brons.
In de medaillestand staat België op een schitterende negende plaats met veertien stuks. Duitsland leidt voor de Verenigde Staten en Italië. Houden we enkel rekening met de Europese landen dan moet België enkel Duitsland, Italië, Oekraïne en Hongarije laten voorgaan. Morgen komen daar zeker twee – en mogelijk vijf – medailles bij. 68 landen haalden voorlopig minstens één medaille.
Gisteren wisten wij u al te melden dat het quasi zeker was dat Helena Heijens uit Brasschaat en Bram Röttger uit Boom (zie foto) ons land een nieuwe gouden medaille zouden bezorgen op de Wereldspelen. En zo geschiedde ook.
In het acrogym hebben Helena Heijens en Bram Röttger goud behaald in de categorie gemengd paar. Het Belgische duo behaalde in maart in Bakoe al vier wereldtitels in het acrogym en ook nu waren ze de allerbesten. Na een ijzersterke kwalificatie hadden ze met hun tempo- en balansoefening een voorsprong van drie punten op de andere vijf teams.
Ook in de finale, waar de beste vier ploegen opnieuw vanaf nul startten, bleek het Belgische duo een maat te groot voor de concurrentie. Met een totaalscore van 29.700 punten pakten ze de titel. Het zilver was voor de Duitsers Daniel Blintsov en Pia Schütze (28.840 punten). Het brons ging naar Israël (Adi Horwitz en Meron Weissman).
Heijens: ‘Het is ongelooflijk. We zijn superblij, zeker na zo’n lange dag waarop alles goed is gegaan. Ik had niet al teveel stress. In de finale was ik iets zenuwachtiger dan tijdens de kwalificaties maar uiteindelijk hield ik alles toch onder controle.’
Röttger: ‘Dit geeft een fantastisch gevoel na zoveel maanden hard werken. We hebben het resultaat behaald waar we zolang op gehoopt hadden en zo hard voor gewerkt hebben. De World Games zijn voor ons het allerhoogste in onze sport omdat zij maar om de vier jaar worden georganiseerd. Het zijn een beetje onze Olympische Spelen. Dat maakt het net iets specialer dan het viervoudige goud van Bakoe. We kunnen nu nog twee dagen hard supporteren voor de andere Belgische atleten en nadien thuis van onze medaille genieten.’
ALWEER KORFBALFINALE TEGEN NEDERLAND
België en Nederland strijden morgen om het goud in het korfbal. Dat lijkt vanzelfsprekend maar voor wie de halve finalewedstrijd van ‘onze’ Red Diamonds zag was het dat toch helemaal niet. Integendeel. Bij de rust keken de Belgen tegen een 12-14 achterstand aan tegen Chinees Tapei. Dat kwam vooral door het falen vanop afstand (slechts twaalf van hun liefst 54 pogingen waren raak). De tegenstander maakte het verschil doordat de meisjes bijzonder efficiënt waren. Zij maakten twaalf korven uit 34 pogingen.
Na het eerste kwart stond het 7-7 – nadat de Belgen een 2-4 achterstand hadden weggewerkt – maar na de eerste herneming liep Chinees Taipeh uit naar 7-11 en 9-14. Tijdens dat waanzinnige eerste kwart werd trouwens door beide teams tegen meer dan 30 procent gescoord. Gelukkig zorgde de twintigjarige Kian Amorgaste met vier doelpunten ervoor dat de kloof nog te overbruggen was. Dat gebeurde dan ook na rust. Het laat zich raden dat er in de kleedkamer een hartig woordje werd gesproken. Het scenario van de tweede periode zag er dan ook helemaal anders uit. De nadruk lag meer op verdedigen maar ook op dat onderdeel liet Chinees Taipeh zich niet kennen. Aanvallend stelden de Belgen teleur. Het laatste kwart begon met een 15-15 gelijke stand.
De laatste tien minuten waren er duidelijk teveel aan voor de Aziaten. Ze kwamen nog wel even op voorsprong (15-16) maar Engels, Driesen, Amorgaste en Coutens bezorgden ons nationaal team een schijnbaar comfortabele 19-16 voorsprong. Toch was het nog nagelbijten tot de allerlaatste seconde want Chinees Taipeh kwam terug tot 19-18 en de strijd om de golden goal kon pas vijf seconden voor het einde vermeden worden.
Belgiê speelde met Jordan De Vogelaere (Loenhout), Lennert Impens (2) – Shiara Driesen (Hoboken/ 2) – Saar Seys (2), Kian Amorgaste (Wommelgem / 5) – Jari Hardies (Borsbeek), Julie Caluwé (Kontich / 3) – Amber Engels (Putte / 2). Wissels: Brent Struyf (Kalmthout / 2) – Lars Courtens (1).
De Wereldspelen werden in 1985 voor het eerst georganiseerd. Sindsdien won Nederland elke keer de finale. Alleen in 2017 was Chinees Taipeh, en niet België, de tegenstander. In 1993 won Oranje trouwens met slechts één punt verschil. Nederland klopte vandaag Duitsland in de andere halve finale met 26-12.
Integenstelling tot de halve finale was de laatste kwalificatiewedstrijd voor onze korfballers slechts een formaliteit. Tegen Suriname werd het 29-14. Suriname kon in de aanvangsfase nog even op gelijke hoogte blijven, maar toen drukten de Diamonds het gaspedaal in met een 14-3-ruststand als gevolg. In de tweede helft gingen ze op hun elan door naar 17-3. Opmerkelijk: alle starters scoorden minstens één keer. Bij aanvang van het vierde kwart kregen ook alle zes bankzitters hun kans.
België speelde met Kian Amorgaste (3), Cédric Schoumacker (Hoevenen / 4), Stien Reyntjens (Rijkevorsel / 5), Shiara Driesen (1), Jari Hardies (2), Lars Courtens (3), Lauren Denis (1), Julie Caluwé (4). Wissels: Lisa Pauwels (Antwerpen / 1), Saar Seys (1), Jordan de Vogelaere, Amber Engels (1), Lennert Impens (2), Brent Struyf (1).
Tinne Gillis uit Geel, geboren in Mol, ging voor een medaille naar een Wereldspelen en heeft die ondertussen ook te pakken. Alleen zullen we pas morgen de kleur kennen. Gillis legde al een quasi foutloos parcours af. Zowel tegen de Canadese Nikki Todd als tegen de Amerikaanse Marina Stefanoni won ze met 2-0. Vanaf de halve finales werd er naar drie winnende sets gespeeld maar ook dat bleek geen probleem.
Tegenstandster was Coline Aumard. Voor de 33-jarige Parisienne was dit haar laatste wedstrijd. Na vijftien jaar als prof door het internationale circuit te zijn gestapt wordt ze nu coach op Mauritius in de plaatselijke squash-academie. Gillis bezorgde haar echter geen afscheidsgeschenk.
In de eerste set ging het bijzonder vlug van 4-0 over 8-5 naar 11-7. Set twee was iets evenwichtiger. Tinne werkte een 6-7 achterstand weg en won met 11-9. In de derde set werd ze helemaal niet meer verontrust. Ze liep uit naar 6-1 om uiteindelijk te winnen met 11-6. In de finale wacht de Britse Lucy Breecroft of de Amerikaanse Haley Mendez.
BRONS VOOR EDDY MERCKX
Wie de kleur van zijn medaille al wel kent is biljarter Eddy Merckx uit Aartselaar. Na het zilver van 2017 werd hij nu derde. In de wedstrijd om het brons moest Merckx het opnemen tegen de Columbiaan Pedro Gonzalez (46), die in de halve finale het hoofd moest buigen voor zijn landgenoot Jose Juan Garcia. Gonzalez had een eerder bescheiden erelijst tot hij in 2018 kampioen van Zuid-Amerika werd. Op de UMB-lijst staat hij 22ste, Merckx zesde.
De partij kwam bijzonder traag op gang. Na zes beurten stond het 5-7 in het voordeel van Gonzalez. Toen nam Merckx het heft in handen en via 5-9 werd het 11-9 en 21-12 na veertien hernemingen. Gonzalez kwam nog even terug naar 26-20 (19) maar dat was het sein voor Merckx om naar vijfde versnelling over te schakelen: 31-21 (21), 39-24 (22) en 40-24 (23).
In de halve finales kreeg Merckx geen schijn van kans tegen de Nederlandse nummer één, Dick Jaspers. Die liep in geen tijd uit naar 11-1. Nadien werd het 17-3 en 19-8. Na acht beurten stond het 28-13 maar toen was er geen houden meer aan: 36-13 na tien beurten en uiteindelijk 40-14 na veertien hernemingen. Jaspers scoorde aan een gemiddelde van 2,857. Merckx kwam aan 1,143. Het is de vierde maal dat Jaspers (56) de finale van het driebandentornooi bij de Wereldspelen haalt. Hij won eerder in Taiwan (2009). In Akita (2001) en Duisburg (2005) moest hij tevreden zijn met zilver.
In het duatlon werd Laura Swannet (22) uit Beerse gediskwalificeerd, net als zomaar eventjes elf andere deelneemsters. Bij de tussentijdens kwam ze constant door tussen de negentiende en de 22ste plaats. Ze zat samen met acht andere duatletes in een peloton dat werd gediskwalificeerd. Blijkbaar was er een probleem met de markering van het parcours. Met zijn allen sloegen ze de verkeerde weg in. Ook een andere landgenote, Laura Swannet, zat daarbij. Het goud ging trouwens ook naar een Belgische, Maurine Recour, die het parcours aflegde in 2u01’38” Ze won met twintig seconden voorsprong op de Japanse Ai Ueda. Het brons was voor Joselyjn Brea Abreu uit Venezuela.
Nochtans had Laura Swannet veel verwacht van de Wereldspelen. ‘Ik liet de recente wereldkampioenschappen schieten om mij helemaal op de Wereldspelen te kunnen richten Ik moest ook nog een aantal examens afleggen. Daardoor was een keuze noodzakelijk. Ik ben al op 7 juli vertrokken naar Birmingham. Daardoor kreeg ik genoeg tijd om me aan te passen aan de extreem hoge temperatuur en de hoge luchtvochtigheid.’
Net zoals gisteren op de sprintafstand kon Yannick Michiels uit Mol ook vandaag niet imponeren in de oriëntatieloop. Nu werd hij twintigste op de middellange afstand na 40’34” De Noor Kasper Harlem Fosser won in 33’45”, voor de Zwitser Matthias Kyburz (33’52”) en de Zweed Martin Regborn (34’42”). Op de sprintafstand werd Michiels vrijdag twaalfde.
Edwin MARIËN
Foto Olympic Channel