Gelenaar Dries De Pooter nog blijer dan Gerben Thijssen, de snelste in Koksijde
KOKSIJDE – Dat de Bredene Koksijde Classic op een massaspurt zou eindigen, stond in de sterren geschreven. De organisatoren doen er alles aan om dit ter vermijden door beklimmingen van de Kemmelberg in te gelassen en een bezoek aan de Moeren te brengen, maar die laatste hindernis situeert zich op 50 kilometer voor het einde, té ver om het wedstrijdbeeld te beïnvloeden. In de voorspelbare spurt haalde onze landgenoot Gerben Thijssen het voor Pascal Ackermann en Sam Welsford. Belangrijk nieuws in de marge: Victor Campenaerts kwam ten val en brak een ruggenwervel. Zijn voorseizoen zit erop.
Vier renners lanceerden de vroege aanval maar werden gecounterd door een drietal, waar ook Dries De Pooter (20, op de foto met zijn grootouders) uit Geel deel van uitmaakte. Na enkele kilometer was de hergroepering een feit. De wedstrijd werd ontsierd door een valpartij in het peloton waarbij Campenaerts betrokken was. Hij was de enige die bleef liggen en die moest afgevoerd worden naar het ziekenhuis met een ruggenwervelbreuk.
De Pooter zocht na de aankomst onmiddellijk zijn ploegmaat en winnaar Gerben Thijssen op. Opdracht volbracht voor Intermarché – Circus – Wanty. ‘Het was een fantastische dag. We hebben als team de perfecte koers gereden. Op de eerste beklimming van de Kemmel waren we met vier in de achtervolging gegaan. Ook mijn ploegmaat Laurenz Rex zat erbij. Na de tweede keer Kemmelberg, vlak na de Rodeberg, hadden we nog altijd een minuut voor op het peloton maar toen reed ik mijn ‘derailleur’ in het wiel.’
‘Gelukkig kwam alles terug samen en vanaf dan reden we met zijn allen in dienst van Gerben. In de Moeren zaten we perfect en zijn we nooit in de problemen gekomen. In de finale was het gewoon een kwestie van afwachten om op het juiste moment onze trein op punt te zetten. Het is fantastisch dat Gerben dat kon afmaken.’
‘Alles is verlopen zoals het gepland was. De afspraak was dat ik sowieso moest reageren wanneer er op de Kemmelberg iets zou gebeuren. Dat is weliswaar superver van de aankomst maar je weet het maar nooit. Als daar een man of tien weggaat en je hebt niemand mee, dan is het aan ons om op kop te rijden.’
‘Het was dus superbelangrijk om vertegenwoordigd te zijn. Na de Kemmel kregen we zijwind in de rug. Dan weet je dat je zeker vooraan moet zitten. Het was een heel stressy wedstrijd.’
Bewijs daarvan: de val van Campenaerts. Krijgen renners als De Pooter dit dan mee? ‘Ik hoorde dat er gevallen werd vlak voor De Moeren en ik had wel vernomen dat Merlier erbij lag. Dat was het sein om echt helemaal vooraan te zitten.’
‘Wanneer de topfavoriet op de grond ligt, dan zijn er altijd ploegen die durven doortrekken. Het is fantastisch wanneer er iemand van de ploeg wint. Het maakt helemaal niet uit wie dat is.’
‘Ik ben goed in vorm maar als eersteprof is het belangrijk om in dienst te rijden, leergeld te betalen en je werk te doen voor de ploeg. En als er – zoals vandaag – een kans is, ook al ligt ze ver van de finish, – dan is het aan mij om ze proberen te grijpen. Dat heb ik ook gedaan maar ik besef ook wel dat – één keer de aankomst in zicht komt – we in dienst moeten rijden van de sprinter die we bijhebben. Vrijdag rij ik de E3. Daar kijk ik enorm naar uit. Dat wordt mijn grote doel van het voorjaar. Ik ben benieuwd om te zien hoe ver ik kan geraken in een strijd tegen de grote jongens. Ik heb geen idee wat ik moet verwachten. Voor alles is een eerste keer. We pakken het zoals het komt. Ik heb er in ieder geval zin in.’
Uiteindelijk finishte Dries De Pooter als 64ste op 34 seconden. Hij tekende op zijn achttiende al een contract bij Intermarché-Circus-Wanty maar reed eerst nog acht maanden bij Hagens Barman Axeon, het team van Axel Merckx. Zijn beste resultaat dit seizoen was een 26ste plaats in de Grote Prijs Criquelion.
Edwin MARIËN
