EK mannen U 23: volledig Belgisch podium, wedergeboorte van Witse Meeussen
NAMEN – Wat een waanzinnig EK bij de beloften. Topfavorieten waren Thibau Nys en zijn Nederlandse ploegmaat Pim Ronhaar. Nys werd, gehinderd door twee valpartijen, op achterstand gereden. De gouden medaille werd op een serveerbordje aangereikt aan de Nederlander maar in de laatste ronde ging die er volledig onderdoor. Resultaat: een compleet Belgisch podium met de Oost-Vlaming Emiel Verstrynge op één, Brabander Nys op twee, Witse Meeussen (zie foto) uit Vlimmeren op drie en ook nog twee knappe ereplaatsen voor de twee andere Kempenzonen in de wedstrijd. Aaron Dockx uit Rijkevorsel werd twaalfde, Ward Huybs uit Herselt dertiende.
We mogen echt wel spreken over de wedergeboorte van Meeussen. In januari hield hij het vorige veldritseizoen voor bekeken door een breuk in de rechterelleboog, die hij had opgelopen tijdens het BK in Middelkerke. Meeussen, zelf student LO en en bewegingswetenschappen, kent wel iets van breuken. Hij trok naar het UZA en daar viel de diagnose: een subcapitale radiuskopfractuur. Geen echt zware blessure maar wel een pijnlijke. Vanmiddag toonde hij dat alle leed voorbij is.
‘Het leek er even op dat de anderen voor mij te rap reden maar op een bepaald moment kreeg ik echt goede passages. Ik voelde dat ik naar Ronhaar kon rijden en net op dat moment – iets voor halfweg koers – kwam ik ten val, net voor de kasseien. Toen kreeg ik wel een mentale klap. Ik had niet echt pijn en ik heb er ook geen idee van hoe ik ben gevallen. Ik wist even niet waar ik was. Ik moest mijn fiets zoeken. Ik keek rond mij en ik heb geluk gehad dat ik hem meteen te pakken kreeg. De renners die achter mij reden zegden dat het echt wel een zware tuimelperte was. Ik moest er van bekomen en maakte fout na fout. Ik diende even te resetten en dat viel echt niet mee maar uiteindelijk kwam alles in de laatste ronde opnieuw samen en kreeg ik de derde plaats opnieuw in zicht.
‘Die derde plek was vandaag het hoogst haalbare. Ook Thibau kwam van redelijk ver terug. Het was een wedstrijd waarin je kon groeien ook al reed je eens een mindere ronde. Gelukkig was ik tijdens de laatste ronde in orde. Voor hetzelfde geld word ik hier vijfde en dan zou ik helemaal niet gelukkig naar huis zijn gegaan. Ik zag de laatste ronde alles samenkomen. Het publiek schreeuwde ons naar voor en plots was die derde plaats terug mogelijk. Dat gaf me echt vleugels. Ik heb vandaag bewezen dat ik internationaal opnieuw meedoe. Afgelopen dinsdag op de Koppenberg deden Nys en Ronhaar tot halfwegkoers mee met de eersten. Dat bewijst dat het niveau bij de beloften enorm hoog ligt. In een EK of WK rijdt iedereen nog eens twee kilometer per uur vlugger. Dat heb ik vandaag ook gemerkt. Om dan toch nog mee te kunnen doen is leuk.’
‘Ook vorig jaar had ik hoge verwachtingen maar toen liep het mis. Ik viel van de ene teleurstelling in de andere waardoor ik ook mentaal een aantal moeilijke momenten heb beleefd. Uiteindelijk ben ik hard blijven werken en hoopte ik voor dit seizoen dat het opnieuw goed zou gaan. Dat moet je altijd afwachten maar ik ben blij dat ik vandaag één en ander heb kunnen bewijzen. Vorig jaar studeerde ik me te pletter en trainde ik gedurende de rest van de tijd. Nu doe ik het kalmer aan. Ik zit in mijn derde jaar masters in Leuven maar ga mijn studies wat meer verspreiden in de tijd.’
Edwin MARIËN
