Duffel presenteert lijvig document over lichaamsbeweging en eetgedrag van haar inwoners
DUFFEL – Lokaal bestuur Duffel liet onderzoeken of de buurt waarin je woont een invloed heeft op je voeding en beweging. Dit onderzoek gebeurde in samenwerking met Sciensano, De Universiteit Gent en de Vrije Universiteit Brussel. Vanavond stelden de gemeente en de onderzoekers de resultaten voor tijdens een officieel slotmoment in de bibliotheek.
Lili Stevens (CD&V), schepen van welzijn en gelijke kansen: ‘In 2021 is onze gemeente in het CIVISANO-project gestapt. Sindsdien hebben de onderzoekers verschillende methoden gebruikt zoals wandelinterviews, vragenlijsten, groepsdiscussies,… om antwoorden te verzamelen. Zo konden ze verschillende elementen die invloed hebben op de lichaamsbeweging en eetgedrag onder de loep nemen. Extra aandacht ging naar de doelgroep van maatschappelijk kwetsbare inwoners tussen 25 en 65 jaar. Het onderzoek is nu afgerond en de resultaten werden voorgesteld tijdens een officieel slotmoment in de bibliotheek. We willen ook samen met Duffelaars zoeken naar acties die kunnen bijdragen aan een gezonde(re) levensstijl.’
Het rapport is ontzettend lijvig. Eén van de dingen die werd bestudeerd waren de sociale aspecten op het wandel- en eetgedrag. De onderzoekers kwamen tot de volgende conclusie:
‘Eén van de belangrijkste zaken die een rol spelen bij mensen hun wandelgedrag is de sociale omgeving. Sociale isolatie gaat weinig buitenkomen en weinig gaan wandelen stimuleren en de motivatie om te gaan wandelen verminderen, wat op zijn beurt de sociale isolatie nog meer gaat vergroten. Gezondheidsproblemen en een beperkt inkomen, gecombineerd met schaamte kunnen sociale isolatie vergroten. Negatieve sociale interacties die angst kunnen wekken of een bedreigd gevoel kunnen creëren (bijvoorbeeld door criminaliteit of het ervaren van stigmatisering en discriminatie) zullen sociale isolatie nog meer in de hand wekken. Langs de andere kant kunnen het aansluiten bij een wandelgroep of sociale vereniging en het ervaren van positieve sociale interacties (een korte babbel, een glimlach, een goedendag met passanten) leiden tot een verminderde sociale isolatie en de motivatie om te gaan wandelen verhogen.’
‘Verder werd de perceptie van aanwezigheid en nabijheid van aantrekkelijke (groene) openbare ruimten (zoals pleintjes, parken of andere groene ruimten) als belangrijk genoteerd om de motivatie om te gaan wandelen te vergroten en werd het ook als stimulerend ervaren voor sociale interacties. Op een meer macro-level werd er ook verwezen naar het feit dat weinig wandelen en bewegen in het algemeen steeds meer de sociale norm wordt binnen onze maatschappij, wat ook invloed heeft op de ongezonde gewoonten thuis en dus ook leidt tot minder wandelen.’
‘Gezondheidsproblemen kunnen leiden tot een grotere afhankelijkheid van andere mensen (bijvoorbeeld om inkopen te doen als dat zelf niet gaat), wat voor sommige mensen een enorme drempel is en gaat leiden tot gevoelens van schaamte en geen hulp willen vragen of aanvaarden. Dit kan ertoe leiden dat een ongezond eetpatroon in stand wordt gehouden. Verder eten meer en meer mensen ongezonder, waardoor er een sociale aanvaardbaarheid ontstaan rond ongezond eten, wat ongezonde eetgewoonten thuis ook meer en meer in de hand zal werken.’
‘Weinig wandelen of fietsen kan leiden tot negatieve gezondheidseffecten en kan problemen gerelateerd aan fysieke mobiliteit versterken waardoor je nog minder gaat wandelen, wat uiteindelijk leidt tot een vicieuze cirkel. Gezondheidsproblemen leiden vaker tot een nood aan aangepaste en veilige faciliteiten, bijvoorbeeld de aanwezigheid van sanitaire voorzieningen of de aanwezigheid van zitbanken om even op te rusten. De angst dat deze faciliteiten niet aanwezig of binnen bereik zijn kan er ook toe leiden dat mensen minder gaan wandelen.’ (EM / Foto Provincie Antwerpen)
