Dansen heeft positief effect op lichaamshouding van mensen met Parkinson
ANTWERPEN – Vlaanderen telt naar schatting 30 000 mensen met de ziekte van Parkinson: mannen en vrouwen, jong en oud. Om patiënten met Parkinson te helpen, organiseerde ZNA Middelheim vanmiddag op Wereld Parkinson Dag ParkiDans: een dansles met begeleider.
Tom Lambrechts (vooraan op de foto), hoofdkinesist in ZNA Middelheim: ‘Wij hebben een twintigtal Parkinson-patiënten die bij ons in behandeling zijn en die ofwel in groepen oefenen ofwel op individuele basis therapie krijgen. Dat hangt af van het niveau waarin ze zitten en wat ze allemaal kunnen. Het gaat over allemaal ambulante patiënten. We proberen de groepen homogeen samen te stellen zodat er een match is. De danssessies verwerken we in onze therapie. Vooral het bewegen op muziek is heel bevorderlijk. Bewegen moet fun zijn voor iedereen maar zeker ook voor Parkinson-patiënten. Door die danspasjes zie je de mensen dingen doen die ze in normale omstandigheden niet zouden doen. Dansen nodigt uit tot iets extra’s. Je ziet hier de heupen loskomen en dat willen we ook zien. Bovendien wordt het evenwicht verbeterd doordat ze zich elke keer moeten verplaatsen.’
‘Iedereen krijgt een traject dat aangepast is aan zijn of haar mogelijkheden. We gaan op zoek naar de zaken die voor mensen belangrijk zijn. Hun houding bijvoorbeeld. Of het bewegen op zich. De soepelheid van beweging maar ook dubbeltaken, dingen samen kunnen doen. We koppelen sommige activiteiten aan een zoekactie of een memory-actie. Wanneer ze twee dingen tegelijk moeten doen kan dat weleens voor problemen zorgen. De meeste patiënten worden doorverwezen door de dienst neurologie. Dokter Marechal is één van de grote stuwkrachten, samen met dokter Gorissen, één van onze revalidatie-artsen. Zij stimuleren dit programma heel erg. We willen onze schaal vergroten . We hebben heel veel kennis en know how in huis, we hebben de juiste mensen om ermee aan de slag te gaan, daarom gaan we dit ook wat meer wereldkundig beginnen maken.’
‘We zijn hier al tien jaar mee bezig. Nu waait er een nieuwe wind door de fysische geneeskunde. Waar we goed in zijn willen we laten zien. Dit is iets waar ik – als leidinggevende – fier op ben. Werken met Parkinson-patiënten is niet iemands knieën masseren of een rug behandelen. Dit is zeer specifiek. Het fysische is aan het evolueren naar waar de specialisaties zitten. Een cardioloog laat ook geen longonderzoek uitvoeren. In de kine begint dat zich ook heel sterk af te lijnen. De mensen zijn heel positief. We nemen initiatief naar de huisartsen in de omgeving om mensen door te verwijzen. Niet alleen de kine doet zijn werk, ook een ergotherapeut en een psycholoog. Binnenkort wordt er ook logopedie aan gekoppeld. We zitten er met een gans team op en dat, in combinatie met de artsen, maakt het heel interessant. Ik heb de mensen in huis. De ganse groep bestaat uit 30 therapeuten. Het zou gek zijn om ze niet te gebruiken.’
De sessie werd geleid door de Antwerpse Fanny Van Geel. Aan de UHasselt onderzocht ze hoe dans kan helpen om de symptomen van Multiple Sclerose te bestrijden. Daarnaast is ze ook tangolerares, choreografe, professioneel danser en coachte ze het team dat in 2017 wereldkampioen hiphop werd. ‘Ik heb gedoctoreerd over wat kunst en dans met neurologische aandoeningen kunnen doen. Zo ben ik ertoe gekomen om danslessen te geven aan onder meer Parkinson en MS-patiënten. Via AZ Middelheim heb ik de kans gekregen om dit uit te breiden. Vroeger heb ik hier gewerkt, als kinesitherapeute. Ik heb hier mijn stage gedaan. Nu ik professioneel danser ben geworden kon ik hier uiteraard niet vast blijven werken. Ik zit in verschillende theatergezelschappen en ben ik als freelancer veel met tv-shows bezig. Onlangs heb ik de uitreiking van de Kastaars meegedaan en de James De Musical Live bijvoorbeeld. Ik heb twee passies – gezondheid van de mensen en dansen – en heb nu een manier gevonden om die te combineren, wat heel tof is.’
Edwin MARIËN
