Congres in Provinciehuis over betaalbaar wonen, de uitdaging bij ruimtelijke planning
ANTWERPEN – Hoe werken we samen aan een ruimtelijk en sociaal woonbeleid? Deze vraag is het vertrekpunt van het voorjaarscongres over betaalbaar wonen van de Vlaamse Vereniging voor Ruimte en Planning, dat vandaag een hele dag wordt gehouden in het Provinciehuis in Antwerpen. Ruimtelijke planners, lokale besturen en onderzoekers gaan er op zoek naar concrete antwoorden.
Op het congres licht het Steunpunt Wonen toe welke groepen de grootste problemen ondervinden om hun woning te betalen en de conclusies worden voorgesteld van het onderzoek ‘Waar woont de Vlaming in 2035?’ , uitgevoerd door VITO en het Departement Omgeving.
Kathleen Helsen (CD&V), gedeputeerde bevoegd voor wonen: ‘We hebben de laatste twee jaar moeten vaststellen dat wij de provincie zijn die voor de grootste uitdaging staat in Vlaanderen als het gaat over de betaalbaarheid van wonen. De kostprijs van een woning is voor de tweede keer op rij met acht procent gestegen in onze provincie. En we moeten vaststellen dat de inkomens niet in die mate omhoog zijn gegaan. Dat betekent dat de uitdagingen, die al groot waren, nog zijn toegenomen. Gemiddeld betalen de mensen vandaag ongeveer 315 000 euro voor een woning. In Vlaanderen ligt dat rond 270 000 euro. Gevolg is dat hier in Antwerpen een steeds groter wordende groep van mensen niet meer in de mogelijkheid verkeert om een eigen woning te verwerven. We hebben in onze provincie meer dan 52 000 sociale woningen maar tegelijkertijd ook 61 000 mensen die op een wachtlijst staan.’
‘Als provincie hebben we gekeken wat wij kunnen doen naast datgene wat andere actoren al verwezenlijken op het terrein. We hebben gekeken naar de private huurmarkt en gezien hoe we daar aan de slag mee kunnen gaan. Zomaar 61 000 sociale woningen bijbouwen is geen optie. We hebben op dit moment twee organisaties waar we steun aan geven en mee samenwerken om met die private woningen aan de slag te gaan en waar er – daar waar ze leeg komen te staan – opportuniteiten liggen om ze betaalbaar te verhuren. Met andere woorden: hoe kunnen we met de eigenaars een overeenkomst sluiten zodat we die woningen in een goede staat op de markt brengen en sociaal kunnen verhuren? Daarvoor werken we op dit moment samen met Het Pandschap – een unieke vorm van renoveren en sociaal verhuren – en het Collectief Goed, dat bijdraagt tot de uitbreiding van een betaalbaar en kwalitatief aanbod voor mensen met een laag inkomen. Op die manier proberen we de 6 000 panden die we in onze provincie hebben aan betaalbare prijzen op de huurmarkt te brengen.’
‘Betaalbaarheid is voor ons onvoldoende om te kunnen spreken van kwalitatief wonen. Daarom zetten we in op duurzaamheid en kwaliteit. Daarvoor hebben we kamp C in Westerlo. Wij willen verder kijken hoe er voldoende mobiliteit en diversiteit is zodanig dat mensen niet levenslang in hetzelfde pand blijven wonen als het niet op maat is van hun woonsituatie. We moeten vaststellen dat dit vandaag nog niet vanzelfsprekend is. Het is een uitdaging voor alle lokale besturen om in de verschillende kernen die ze hebben op hun grondgebied ervoor te zorgen dat er een divers aanbod is zodanig dat mensen gemakkelijker die beweging kunnen maken. We moeten vaststellen dat de psychische gezondheid van onze bevolking erop achteruit gaat. Daarom moeten we ervoor zorgen dat er geen stress is en indien die er wel is, dat ze kan opgelost worden. Ook dat is een uitdaging voor ruimtelijke planners. We hebben een omgeving gecreëerd waarbij veel mensen het fantastisch vinden om zoveel mogelijk afzijdig te blijven terwijl we maatschappelijk aanvoelen dat zovele mensen nood hebben aan sociale contacten, die hen een stap vooruit brengen in hun leven. Om de problemen aan te pakken moeten we vanuit verschillende beleidsdomeinen rond de tafel gaan zitten.’
Edwin MARIËN
