Cédric Beullens (Onze-Lieve-Vrouw-Waver): ‘Blij over progressie die ik maak’
PEER – Je kon er gif op innemen dat de voorlaatste etappe in de Renewi Tour, de eerste van twee ritten op Limburgs grondgebied, op een sprint zou eindigen. Tim Merlier dook in de slotfase als een pijl uit een boog op, net als Olav Kooij trouwens, maar het was de Australiër Sam Welsford die het haalde. Kooij werd tweede, Jasper Philipsen derde en Merlier vierde.
De rit wordt op start geschoten op een prachtlokatie: be-MINE, waar historisch erfgoed, een sportieve geest en natuurbeleving hand in hand gaan. Beringen was trouwens al een paar keer aankomstplaats in de Belgium Baloise Tour, een andere organisatie van Golazo. Met de wagen scheidt enkel Leopoldsburg start- en aankomstplaats maar de renners werden op pad gestuurd voor 179 kilometer. Hellingen waren er niet en in het peloton deed men het rustig aan. Tijdens het eerste wedstrijduur werden 43 kilometer afgelegd en deed het peloton het dus ‘slechter’ dan het traagste wedstrijdschema. En het dient gezegd, terwijl in andere delen van het land deze en voorbije dagen de regen soms met bakken uit de lucht viel, is het in de Renewi Tour tot nu toe kurkdroog gebleven.
De melding dat Tijl De Decker uit Wommelgem na een aanrijding op training overleden was, bereikte de buitenwereld gisteren toen het peloton al aan de derde rit begonnen was. De minuut stilte werd dus vanmiddag gehouden. Je kon een speld horen vallen toen zijn ploegmaats, van Lotto Dstny – allen met rouwband – op de eerste rij mochten plaatsnemen. De podiumceremonie gebeurde trouwens ook zonder toeters en bellen. In dit soort situaties leeft de wielerwereld mee, al moet men onmiddellijk weer over tot de orde van de dag natuurlijk.
De voormalige mijnsite was nog niet uit het gezichtsveld verdwenen of er ontstond een kopgroep met Ludovic Robeet, Aaron Van Poucke, Kamiel Bonneu en Cériel Desal. Het peloton keek toe en zorgde ervoor dat de voorsprong nooit meer zou bedragen dan twee minuten. Op 63 kilometer voor het einde – tussen de eerste en de tweede van vier passages aan de aankomst – viel alles te herdoen. Het plaatselijke parcours was smal, bochtig en winderig. Tot verbazing van iedereen reed Jasper Philipsen zich in de kijker terwijl ook leider Tim Wellens zich met de esbattementen kwam bemoeien.
Maar al bij al kregen we een saai scenario. Dat veranderde echter toen de Groene Kilometer in zicht kwam, met nog iets minder dan vijftien kilometer voor de boeg. Wellens liet ploegmaat Trentin de boniseconden wegsnoepen. Die waren ook weggelegd voor Teunissen, Vermeersch, Stuyven en Zingle. Die nervositeit bleef aanwezig in het peloton tot in de slotfase met een valpartij op acht kilometer voor de meet tot gevolg. Leider Wellens kon eraan ontkomen, integenstelling tot Vermeersch en Asgreen. Jasper De Buyst lanceerde Arnaud De Lie.
De sprintvoorbereiding ging vervolgens door met een peloton van zo’n 60 renners. Alpecin-Deceuninck en Team DSM waren daarbij nog altijd zeer goed vertegenwoordigd, in steun van hun sprinters Jasper Philipsen en Sam Welsford. Finaal pakte Jasper De Buyst echter uit met een schijnbaar ideale lead out voor Lotto Dstny-ploegmaat Arnaud De Lie, maar die werd slechts vijfde.
Peer als aankomstplaats is trouwens een schot in de roos. Tussen 1971 en 2013 organiseerde men er 42 keer een na-Tourcriterium en Johan Museeuw werd er Belgisch kampioen. 26 jaar geleden werd er de enige Limburgse wielerbaan in openlucht aangelegd.
‘HOE RUSTIGER DE AANLOOP, HOE HECTISCHER DE FINALE’
Een andere renner die in dienst rijdt van De Lie is Cédric Beullens uit Onze-Lieve-Vrouw-Waver (26). ‘Het was een lastige rit vandaag. Er werd hectisch gereden. Er stonden twee dingen op de planning: in de eerste instantie een mooie sprint rijden met Arnaud en anderzijds proberen seconden terug te pakken en er zeker voor zorgen dat Florian (Vermeersch) geen extra seconden zou verliezen in het algemeen klassement.’
‘Ik heb er trouwens geen idee van hoe het is afgelopen. Wij doen de voorbereiding en straks horen we het wel tijdens de bespreking. Tijdens de Groene Kilometer reden we heel attent, tot en met een bocht naar rechts. Dat was een heel belangrijk punt omdat het vanaf daar erg smal was tot aan de aankomst. Ik, Florian en Jasper zaten voor Arnaud. Dat was ideaal eigenlijk.’
‘Hoe rustiger een aanloop is, hoe harder er wordt in gereden in de finale. Dat was vandaag ook zo. Als renner heb je dus even tijd om je daarop voor te bereiden. Ik ga straks wel horen wat de gevoelens van de ploegleiding en de ploegmaats zijn en dan maken we ons op voor morgen want ook dat wordt een heel belangrijke dag. Er zal wellicht weer gespurt worden maar ik verwacht dat dit maar met een beperkte groep zal gebeuren. Ik denk dat er hard gekoerst zal worden.’
‘Wellens heeft een heel sterke ploeg die voor hem werkt. Zij hebben zeker de capaciteiten om de boel onder controle te houden. Je weet natuurlijk nooit. Stel dat hij op een bepaald moment slecht geplaatst is. In Limburg moet je voortdurend draaien en keren. Dat kan voor heel veel hectiek zorgen in het peloton. Het kan snel gebeurd zijn.’
‘Ik ben tevreden over het seizoen tot nu toe. We mogen niet klagen over hoe alles is verlopen. We hebben met Arnaud al enkele overwinningen behaald, maar ook met andere gasten. Dat is ook tof. Zelf ben ik eveneens content. Ik heb nog progressie gemaakt ten opzichte van vorig jaar. Daarvoor werd ik beloond met mijn nieuw contract. Dat loopt nog tot 2026, net als dat van Arnaud.’
‘We vinden elkaar goed, liggen ook met elkaar op de kamer. Kortom, we hebben een goede ‘klik’. Het is absoluut een goede keuze geweest van mij om voor Lotto te kiezen. Mijn eerstvolgende wedstrijd is de Bretagne Classic. Daarna volgen nog een paar ééndagswedstrijden in Frankrijk en in België. Het programma is mooi uitgebalanceerd: niet teveel, niet te weinig, maar wel allemaal leuke koersen.’
‘Hoe de winter eruit zal zien moeten we nog bekijken. Half oktober rij ik mijn laatste koers. Daarna leg ik er een paar weken de riem af om vakantie te nemen met mijn vriendin. Naar waar we gaan weten we nog niet. Die plannen zijn nog niet gemaakt.’
Morgen volgt de laatste etappe, van Riemst naar Bilzen, over 187 kilometer. Men gaat van start om 10.35 uur om concurrentie met de Vuelta te vermijden. Dichter bij huis, in Merksem, wordt de Schaal Sels gereden. Er verschijnt één Wereldbekerploeg aan de start: Alpecin-Deceuninck met Dries De Bondt, die dit jaar al de Antwerp Port Epic won, een andere ‘Karakterkoers’. Alles draait echter rond hét fenomeen: Lotte Kopecky. Herlees hier onze voorbeschouwing van vorige week.
Edwin MARIËN
