Cato Boon uit Geel is wereldkampioen ijshockey maar vooral ambassadrice van haar sport
GEEL – Cato Boon (24) werd vanavond in Thomas More uitgeroepen tot sportvrouw van het jaar in Geel. Weinig mensen die weten dat zij wereldkampioen ijshockey is geworden in Kaapstad. De prestaties van de Belgian Blades haalden de pers niet. ‘Bij de krant zei men dat men geen plaats had om klein nieuws te geven.’
‘Ijshockey wordt gespeeld in divisies. Wanneer je goud hebt, dan promoveer je en de laatste zakt een afdeling. Wij hebben twee jaar na elkaar goud behaald. We gaan nu naar 1B. We waren net de beste in 2A en in 2022 in 2B. Er zijn nog drie divisies onder ons en drie erboven, die telkens bestaan uit een vijftal landen. We doen het echt goed. Wie had er ooit gedacht dat wij zo ver gingen staan? Maar plaats ons niet tegen Canada of de Verenigde Staten want die landen vormen de absolute top.’
‘Ik had als kind veel te veel energie. Ik was een ‘brute’. Ik zocht veel uitdagingen en ijshockey was de geschikte sport voor mij. Ik doe dit al van mijn vier jaar. Ik ben eraan begonnen in Leest maar dat stelde niet veel voor. Nadien ben ik naar Leuven gegaan en vervolgens heb ik lange tijd voor de Phantoms in Deurne gespeeld. Een paar jaar geleden ben ik dan bij de HYC New Stars in Herentals terecht gekomen. Op mijn elfde, na de scheiding van mijn ouders, ben ik naar Geel verhuisd. Daarvoor woonde ik in Rumst.’
‘Dit jaar wordt het WK gehouden in Andorra. Het is de bedoeling om ons te handhaven. Vorig jaar was dat net hetzelfde maar we hebben ons overtroffen en werden wereldkampioen. We hebben spijtig genoeg te weinig ijsbanen. Je hoort alleen maar dat er ijsbanen dicht gaan in plaats van dat er opgericht worden. Dat is heel jammer. Turnhout is weg. In Wilrijk kon je dan wel geen ijshockey spelen maar ook die baan is verdwenen. We zijn al blij dat Deurne een nieuwe ijsbaan heeft, terwijl Herentals plannen zou hebben.’
‘Met het nationale team trainen we trouwens in Herentals, bij Sport Vlaanderen. Eén keer per week, op maandag, komen wij er samen. We zijn niet verbonden aan Sport Vlaanderen helaas omdat we geen topsport zijn.’
‘Ik ben student aan de UA Wilrijk. Daar heb ik een topsportstatuut waar ik heel dankbaar voor ben. Ik studeer er kinesitherapie. Ik zit in mijn tweede master dus het einde is in zicht. De combinatie is uiteraard wel moeilijk. Gelukkig krijgen we uitstel voor examens, vervangopdrachten of taken: ze doen dus echt wel wat mogelijk is om ons te helpen. Met de nationale ploeg ga ik proberen om zoveel mogelijk medailles te blijven halen. Het allerbelangrijkste is echter het plezier dat je eraan hebt.’
‘Ik ben blij voor Loena Hendrickx en alle schaatsers die nu media-aandacht krijgen maar ons kent men niet. Ze hebben de kranten opgebeld omdat we Belgische sportgeschiedenis hadden geschreven. Voor ons had geen enkel ijshockeyteam bij de vrouwen ooit goud behaald maar ze kregen als antwoord dat het te ‘klein nieuws’ was.’
‘Ik had helemaal niet verwacht dat ik tot sportvrouw van Geel zou worden verkozen. De tegenstand was bijzonder sterk.’
Sportman werd Koen Martens (39), de ‘houthaksportman’. Hij werd BeNeLux-kampioen, staat tweede op de Europese ranglijst en eindigde als vijfde op het wereldkampioenschap in Stuttgart. Speerwerper Tuur Lambrechts (17) was de belofte van het jaar. Als achtjarige presteerde hij al beter dan zijn trainers. Hij werd Belgisch kampioen en won de wedstrijd in het voorprogramma op de Memorial Van Damme. Naksu Geel vzw, een kickboksclub kreeg de titel Sportvereniging van het jaar. Met 1 500 leden zijn zij de grootste sportclub van de stad Geel.
Edwin MARIËN
