Bewoners van de Vossenboslaan in Essen maakten stalen beeld voor hun wijk
ESSEN – Bewoners van de Vossenboslaan in Essen, Luc Van den Bulck (rechts op de foto) en Willy Beyers (links op de foto), bundelden hun creatieve krachten en maakten een stalen beeld van een vos voor hun wijk. De vos kijkt richting de toegang tot de straat en verwelkomt iedereen die er moet zijn.
Het was mooi om zien. Om 14.45 uur hadden we ons aan de ingang van de wijk genesteld en plots gingen alle voordeuren open en maakte iedereen zich op om naar het onthulling van het beeld te gaan kijken. Helmut Jaspers (Vooruit, tweede van links op de foto), schepen van cultuur: ‘Als gemeente vinden we kunst in de ruimte belangrijk. Niet alleen omdat het mooi is en omdat het straatbeeld en de buurt er aantrekkelijker door wordt maar ook omdat het mensen kritisch doet nadenken, creativiteit bij hen aanwakkert en omdat het hen samenbrengt. De voorbije maanden onthulden we al beelden in de Kammenstraat en op het Sint-Jansplein. Maar het kunstwerk dat we vandaag inwijden heeft toch dat ietsje meer. Toen Luc me contacteerde om samen met Willy een beeld te maken om aan de ingang van de wijk te plaatsen, hebben we als gemeente onmiddellijk dat initiatief omarmd.’
‘Het idee voor het kunstwerk is ontstaan bij enkele bewoners van het Vossenbos. Bovendien is het met veel toewijding gemaakt door twee gewaardeerde inwoners van de wijk. Het is gemaakt bij Luc thuis en in de garage bij Willy. Het Vossenbos is niet zomaar een straat. Het is een levendige gemeenschap van ongeveer 75 gezinnen. Het is van in het begin, bij de bouw van deze wijk, een buurt waar er een hechte band was tussen de bewoners. Zoals eigen is aan iedere wijk worden inwoners ouder en komen er na verloop van tijd jongere gezinnen wonen. Die band is er, onder meer door de jaarlijkse buurtbarbecue en de winterdrink. Met de onthulling van dit kunstwerk vieren we vandaag niet alleen de creativiteit in de wijk maar ook de samenhorigheid.’
Luc Van den Bulck: ‘We zijn uiteraard begonnen met schetsen te maken en een concept te bedenken. Geleidelijk aan kreeg dat idee vorm. Het was al snel duidelijk dat het een open metaalsculptuur van een vos zou worden. Ik had al eerder zo’n metaalstructuur gemaakt met Neel Smout, de smid in Essen, maar die haakte af voor dit project. En dan kwam Covid en alles viel stil. Vervolgens hebben Willy Beyers en ikzelf, twee bewoners van het Vossenbos, elkaar gevonden. Hij was smid, ik gids in het Karrenmuseum. Na eventjes aarzelen stapte Willy mee in het project, kwam het in een stroomversnelling en werd het voorgesteld aan het gemeentebestuur van Essen. En er werd naar ons geluisterd. Ons verhaal start officieel op 22 april 2022.Die dag gaf het gemeentebestuur ons de toelating om een beeld voor onze wijk te maken.’
‘Omdat we met twee waren verdeelden we de taken naar onze talenten en ervaring. Ik nam de conceptvormgeving en het ontwerp voor mijn rekening en deed de communicatie en projectopvolging. Willy nam de technische samenstelling, het plooien, zagen, lassen, smeden en de afwerking op zich. Vervolgens startte het tekenen, model en vormgeven, het aanpassen en afwerken. Het beeld kreeg vorm, eerst op papier en dan in draad en klei en uiteindelijk in metaal. Het sculptuur moest nog een naam krijgen maar hoe benoem je een beeld? Je zoekt naar de identiteit en de ziel van het werk, de initiële reden erachter. De naam van onze straat is Vossenbos. We konden kiezen voor een andere taal maar welke dan? Esperanto gaf het antwoord, de internationale taal die alle taalklanken in zich heeft en zo geen taalvoorkeur uitspreekt.’
‘Letterlijk vertaald werd het La Vulpa Arbaro. Een foute boring gaf ons de gelegenheid om een tijdscapsule achter te laten in onze straat. In minder dan drie weken werd een schat aan informatie en beeldmateriaal bij elkaar gevonden. Al dat materiaal steken we in een koker en wordt in de rots ingebracht. Zo maken we van onze vos de schatbewaarder van al deze informatie. Dit heeft enkel de bedoeling om een stempel van ons bestaan achter te laten.’
Edwin MARIËN
