‘Aangespoeld’ brengt interactie van het Antwerps dialect met het Limburgs en het Waas
ANTWERPEN – In zaal Elckerlyc Antwerpen vond de première plaats van de tiende productie van de SDRC ( Sven de Ridder Company). Een zomerkomedie met als titel ‘Aangespoeld’. Tijdens de persvoorstelling ergens in het voorjaar konden we al een beetje met de personages kennis maken.
Ruwweg maken we mee dat een vijftal volledig uitgeputte mensen terecht komt op een onbewoond eiland, te midden van de beruchte Bermuda driehoek. Bruno De Laet (Peter Thyssen) en zijn (ex-) vrouw Joke (Nele Goossens) hebben een doorsnee tot zeer matig huwelijk en kibbelen er maar op los. Stan Verplancke (Brik Van Dyck) was de kapitein van de gezonken boot en staat bekend als losbol, plantrekker en vrouwenzot. Fleur Faes (Jasmine Jaspers ) is een op het eerste zicht een ietwat naïeve Limburgse influenceer maar heeft toch een verborgen agenda. Dan is er nog de schuchtere Benjamin (Juan Gerlo ), in alles wat de grijze duif op het podium. Nog dezelfde dag van hun gedwongen aankomst op het eiland beseffen ze dat het niet onbewoond is. Daar zorgt de excentrieke Robin (Sven de Ridder zelf) voor. Dat hij nog Vlaams ‘klapt’ vinden ze ook maar raar.
Na een periode van stribbelingen komt er de tijd van gewenning en aanpassing, heerlijk naar voren gebracht in de dialogen. Dat op het einde de maskers afvallen en alles nog in een plooi valt geeft deze zomerproductie een ‘Love Actually’ of ‘Four weddings and a funeral’-gevoel. Een komedie met feelgood allures.
Deze maal geen volledig Antwerps dialect maar een geweldige interactie met het platte Antwerps van Nele, afgewisseld met het langgerekte Limburgse van Jasmine en een pittig Waas accent van Peter (een kruising tussen José De Cauwer en Aimé Antheunis vonden we).
En ja, Brik en Sven zorgen voor pittige one- liners die de zaal aan het gieren brengen. Een komedie op een onbewoond eiland, soms ook wat nostalgie. Als veteraan moest ik spontaan denken aan André Van Duin met zijn onbewoond eiland en schipbreuk en aan Piet Bambergen en René Van Vooren, The Mounties uit Nederland, die ik ooit met mijn vader in Kurhaus Scheveningen zag met een scene over een onbewoond eiland.
Sven heeft ook de Kiwi’s uit New Zeeland goed gevolgd want zijn vertolking van de Haka was even spectaculair als bij de vijftien rugbyspelers tijdens het Six Nations tornooi.
Peter Thyssen was uitmuntend in zijn rol zelfs al moest hij er champignons voor likken. Jasmine is en blijft een rastalent in de komedie en we vinden het weeral spijtig dat ze niet in de cast staat van de volgende Kerstkomedie van de SDRC. Inderdaad, ‘Secret Santa” speelt in het Fakkeltheater van donderdag 7 december tot zondag 7 januari. We kregen ook al de primeur van de vroeg lente komedie die de naam ‘Prison Party’ draagt. Later meer hierover.
Tenslotte nog een sterke pluim voor de decorbouwers en de visuele effecten. Werkelijk top.
En vergeten we Piet niet? Wil je weten wie Piet is dan moet je naar Elckerlyc gaan.
Eindigen met de quote van het eiland en zijn bewoners: ‘Het leven is een feest. Je moet alleen zelf de slingers ophangen.’
Het stuk loopt tot zondag 20 augustus. Info en tickets: www.elckerlyc.be.
Nadien trekt men het land in met onder meer voorstellingen in Boom, Oud-Turnhout, Geel, Heist-op-den-Berg en Puurs. Alle info hierover op https://www.svenderiddercompany.be/voorstellingen/aangespoeld/.
Gust CHARRIN
