3 300 nieuwe Antwerpenaars behaalden in 2023 al hun inburgeringsattest. Nikita is er één van
ANTWERPEN – De inburgeringsceremonie is een initiatief van Atlas, integratie & inburgering Antwerpen, waarbij ze Antwerpse nieuwkomers feliciteren met het behalen van hun inburgeringsattest. Dit jaar ontvingen al 3 292 deelnemers dat inburgeringsattest. Zij werden vanmiddag in het Antwerpse stadhuis toegesproken door burgemeester Bart De Wever (N-VA, op de foto hieronder) en Karim Bachar (Vooruit, op de foto onderaan), schepen voor integratie en inburgering.
DUO for a JOB vzw is een project dat jongeren met een migratieachtergrond en 50-plussers met werkervaring samenbrengt voor een traject naar werk. Anne-Catherine Deignan (rechts op de foto): ‘Wij koppelen mentoren – mensen die hun levenservaring willen inzetten – aan jongeren, zoals Nikita, die buiten de Europese Unie geboren zijn en hier hun eerste stappen zetten.’ Nikita (tweede van links op de foto achteraan) : ‘Mijn moeder is een Belgische en mijn vader Russisch. Wij woonden in Rusland. Mijn moeder spreekt Frans maar ze heeft me nooit de taal aangeleerd. Toen de oorlog van start is gegaan ben ik naar Antwerpen gekomen omdat het hier veel veiliger is. In Moskou werkte ik als juwelier. Ik dacht dat ik hier makkelijk in dezelfde sector aan de slag zou kunnen gaan maar dat was een heel probleem omdat iedereen hier Nederlands praatte. Bovendien moest ik met diamanten werken en ik ginds was ik meer aan de slag met metalen en hout. Dankzij Tanja, mijn mentor van DUO for a JOB, vond ik een baan. Zij introduceerde me bij heel wat mensen uit de sector.’
Anne-Catherine:’ Wij hebben een voortraject voor iedereen. Wij leren onze mentees kennen. We vragen hen wat ze willen doen, wat hun dromen zijn maar ook hun ervaringen en interesses en wij kennen onze mentoren heel goed. Ze moeten vooral goed communiceren met iedereen. Wij kenden de achtergrond van Tanja (tweede van links op de foto, vooraan). Zij is zelfstandig kapster maar ze komt uit de juwelierswereld. De mentoren hebben een netwerk en kennen het jargon, ze hebben dus een gemeenschappelijke basis en het is daardoor dat een mentor als Tanja heel snel kan schakelen en de diamantairs kan contacteren maar ook de blik van Nikita kan verruimen door erop te wijzen dat er nog andere sectoren zijn waar hij aan de slag kan.’
‘Wij werken heel lokaal. We willen echt dat de gemeenschappen in de steden elkaar beter leren kennen. We zijn actief in de grote steden in België. Onze mentees wonen quasi allemaal in de districten van de stad en onze mentoren ofwel in de stad, ofwel in de rand. Ze komen elkaar heel de tijd tegen, zelfs na hun traject. Tanja hoort haar vorige mentee constant en ze helpen elkaar nog. Dat is geen verplichting maar je bouwt op die paar maanden een goede band op en je leert elkaar als mens kennen. Onze mentoren krijgen een bericht wanneer hun mentee trouwt, verhuist, een job heeft, een kind krijgt,… Je ziet dat de impact van de mentor heel groot is geweest.’
Tanja: ‘Ik woon in het centrum van Antwerpen. Dit is de tweede mentee die ik heb. Je bouwt samen iets op en je wil weten hoe het met hen blijft gaan. Ik ben nu vijf maanden bezig met Nikita. Het traject duurt maximaal zes maanden.’ Nikita: ‘Ik heb nog een tweede mentor gehad, die vertrouwd was met mode want ik werkte ook in die sector. Iedereen die als inburgeraar naar Antwerpen komt heeft problemen om werk te vinden. Daarom heb je die mentor nodig. Anders zou ik het moeilijk gehad hebben om als in orde te brengen bij de VDAB. De contacten waren net echt persoonlijk, ik was meer een nummer. Dankzij de steun van Tanja voel ik me als iemand die gewaardeerd wordt. Vergeet toch niet dat alles nieuw was voor mij: de cultuur, de taal,… Dat kan je alleen niet leren.’
Anne-Catherine: ‘Wij ontvangen heel de wereld. Allemaal mensen die op zoek zijn naar een job. Dat is moeilijk hier. Je moet mensen kennen, weten wat belangrijk is op een cv.’ Nikita: ‘Bij DUO for a JOB weten ze goed genoeg wat je nodig hebt om een fatsoenlijk sollicitatiegesprek te voeren. Ze gidsen je en geven je het gevoel dat je thuis bent. Dat vind ik heel belangrijk.’ Anne-Catherine: ‘In de provincie Antwerpen hebben wij een 200-tal van dergelijke trajecten lopen op één jaar, waarvan meer dan 170 in Antwerpen Stad en dat al zes jaar lang. Onze mentoren hebben al mentees gehad die niet wisten dat de Schelde door de stad liep. Zij zijn dus ook culturele gidsen.’
Edwin MARIËN