150-jarige Antwerpse legende Nello en Patrasche vereeuwigd in uniek stripboek
ANTWERPEN – Nello en Patrasche zijn ‘hot’. Gisteren kon je hier al lezen hoe het standbeeld aan de Handdschoenmarkt vanaf nu ’s avonds en ’s nachts verlicht wordt. Vanochtend werd in De Plek, de bistro in de Onze-Lieve-Vrouwekathedraal, een uniek, lijvig, stripboek voorgesteld dat de geschiedenis van de Antwerpse legende verteld.
Pastoor Bart Paepen: ‘Het volksverhaal werd precies 150 jaar geleden door Marie-Louise de la Ramée geschreven en situeert zich tegen de achtergrond van de Onze-Lieve-Vrouwe-Kathedraal in het negentiende-eeuwse Antwerpen.’ Nu volop uitgekeken wordt naar de kerstperiode, brengt Uitgeverij Kennes, met de steun van provincie Antwerpen en De Kathedraal dit ontroerende kerstverhaal van een arme weesjongen en zijn hond Patrasche uit als stripboek. Luk Lemmens (N-VA), gedeputeerde voor erfgoed: ‘De strip van 104 pagina’s is prachtig getekend en werd mooi ingekleurd. Het is een aanrader voor alle Antwerpenaars maar ook voor de toeristen want het verschijnt in het Nederlands, het Frans en het Engels.’
Antwerpenaar Marc Legrende (zie foto) schreef het scenario, Griffo (Wilrijkenaar Werner Goelen) maakte de tekeningen. Beiden wonen al jaren op Gran Canaria, weliswaar ver van elkaar. Legrende was aanwezig bij de presentatie van het boek.’
‘Ik ben vooral bekend van Biebel. Werner is in Frankrijk een grote naam. Hij wilde heel graag Nello en Patrasche maken. Hij heeft allerlei uitgeverijen platgelopen maar die waren niet geïnteresseerd. Ze vonden het te lokaal gebonden. Toen is hij bij mijn terecht gekomen. Ik heb daar een beetje een draai aan gegeven en heb er de industrialisering bijgehaald. Dimitri Kennes van de gelijknamige uitgeverij was meteen enthousiast en zo hebben we het verkocht gekregen. Uiteraard speelt het verhaal zich nog steeds af in de negentiende eeuw. Toch heeft het een modern kantje doordat er meer vaart inzit. In die tijd ging alles veel trager. Personages stierven op tien bladzijden. Bij ons gaan ze dood op een halve pagina.’
‘We hebben bijna een jaar aan het album gewerkt, gerekend vanaf het scenario tot en met de ingekleurde tekeningen. Ik woon al bijna 30 jaar op de Canarische Eilanden en Griffo zelfs nog wat langer. Ik ben gewend om alles via mail te doen. Werner heeft geen mail en leest alles op zijn telefoontje, drukt op verkeerde knoppen en antwoordt op mails die hij niet gekregen heeft, maar toch lukt het om samen te werken. Het is door hem dat ik ginds ben gaan wonen. Op een bepaald moment besloot hij om Antwerpen te verlaten en naar een streek te trekken waar het beter weer was. Hij zei toen tegen mij: ‘je bent toch een kl**tz*k om in de regen te blijven te zitten. Kom hier eens kijken. Ik ben toen naar Gran Canaria gegaan, en ik moest hem gelijk geven. Een striptekenaar kan niet zeggen dat hij niet gaat tekenen omdat de zon schijnt. Ginds schijnt de zon altijd dus dan vind je het niet erg om onder die omstandigheden te werken. Ik ben zeker niet van plan om terug te komen. Na 30 jaar zijn we gewoon aan het leven ginds. Op de Canarische Eilanden gaat het allemaal ‘gemakkelijker’.’
‘Met Charel Cambré maak ik de kronieken van Amoras. Het elfde deel is net verschenen en samen werken we aan een strip over ons eigen leven onder de naam ‘Heden verse vis.’ Dat vullen we dan aan met opdrachten die passeren.’
Edwin MARIËN
